انسانیت را باید گرامی داشت ، در غیر اینصورت پستی ، خشونت و خرافات ریشه می دواند. حکیم ارد بزرگ
مردمی که ، نام نامداران و اساطیر خویش را پاک می کنند ، فرزندانشان را بی پناه ساخته اند ، فرزندان چنین دودمانی به نامداران کشورهای دیگر دل خواهند بست. حکیم ارد بزرگ
گیتی به سوی آینده پیش می تازد ، از آنانی که مدام در گذشته شنا می کنند ، بگریزید. حکیم ارد بزرگ
دوستان فراوان برای یک جوان ، نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست ، بلکه نشان نابودی زمان ، به گونه ای گسترده است. حکیم ارد بزرگ
هرگز به کودکانتان نگویید ، پیشه آینده اش چه باشد ، همواره به او ادب و ستایش دیگران را آموزش دهید ، چون با داشتن این ویژگی ها ، همیشه او نگار مردم و شما در نیکبختی خواهید بود و اگر اینگونه نباشد ، هیچ پیشه ای نمی تواند به او و شما بزرگی بخشد. حکیم ارد بزرگ
اندیشه را می توان در بند کشید ، اما نابود شدنی نیست. حکیم ارد بزرگ
آزادی، بدون از خودگذشتگی، ناکارا و ناتوان است. حکیم ارد بزرگ
آزادی، در نهایت فساد را از بین می برد و پویش و رشد یک سرزمین را به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ
آزادی، یک فرهنگ پیشرو برای پویش و رشد است. حکیم ارد بزرگ
زمان کیمیاست ، آن را صرف پاسخ به دروغ پردازی آدمهای شیاد و مردم آزار نکنید. حکیم ارد بزرگ
افسوس که تا زنده هستیم، قدر یکدیگر را نمی دانیم. حکیم ارد بزرگ
مهربانی ، گرامی ترین خوی آدمی است. حکیم ارد بزرگ
آیا ما مهربان هستیم ؟! آنگاه که در هنگامه دیدار این و آن یا رهایی از رنج و سختی، جانداری را سر می بریم ؟! به جای این کارها، درخت بکاریم، نان ببخشاییم و براستی مهربان باشیم. حکیم ارد بزرگ
تنها مردم آزاده و همدل می توانند سازنده یک فرمانروایی بزرگ و نیرومند شوند. حکیم ارد بزرگ
درخت آزادی، بدون باور و همراهی همگانی، ریشه نمی گیرد. حکیم ارد بزرگ
گسترش آزادی های همگانی زمینه ساز رشد در پهنه فرهنگ و هنر، اقتصاد و صنعت، دانش و آموزش، مراوده ها و گردشگری و ... می گردد . حکیم ارد بزرگ
آنچه رخ داده را باید پذیرفت ، اما آنچه را روی نداده ، می توان به خواست خویش بنا نمود. حکیم ارد بزرگ
برای بالندگی و شکوفایی میهن ، باید در هر بخشی اسطوره و نامداری زنده و سرآمد داشته باشیم. حکیم ارد بزرگ
از آدمیانی که انسانیت درون خویش را فراموش ساخته اند، بهراسید و بگریزید. حکیم ارد بزرگ
زیاده روی در ستایش تاریخ گذشتگان و اساطیر مرده ، نفرت همگانی زندگان از یکدیگر و خودخوری و ناامیدی دودمان امروز را به همراه دارد . جوانان در رویای خود ، گذشته ایی دست نیافتنی خواهند ساخت، آنگاه می گویند ما در گذشته چه بودیم و حال چه هستیم ! ، بدینگونه آرام آرام از خود و توان خویش، ناامید شده و به اندک میدان کاری دلخوش می شوند . وارون بر این نگرش ، جوانان سرزمین هایی که اساطیرشان زنده و بزرگانشان دوشادوش آنها کار می کنند ، هر روز به میدان بزرگتری از رشد و پیشرفت دست می یابند . پس نگوییم ایرانیان چه بودند ، باید گفت اکنون چه هستیم و اساطیر زنده ما چه درسهایی برای رشد و پیشرفت به ما می دهند تا بدان راه ، کار و کوشش کنیم و سرزمینمان برای آیندگان شایسته ستایش باشد. حکیم ارد بزرگ
رسانه ، تنها می تواند پژواک ندای مردم باشد ، نه اینکه به آنها بگوید: شما چه بگویید که خوشایند دل ما باشد . حکیم ارد بزرگ
افسوس که چشمان مردم میهنم، مردگان را بیش از زندگان می بینند. حکیم ارد بزرگ