نخستین فیلم و ویدئو از فیلسوف اُرُد بزرگ پس از هشت سال سکوت. ایشان در این ویدئو در مورد قدرت فعالیت های گروهی و جمعی می گویند : در کتاب سرخ گفته ام : «هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسان‌های همدل را ندارد.» این جمله، عصاره‌ی فلسفه‌ی اردیسم درباره‌ی قدرت جمع است. اما چرا جمع شدن و گروه شدن این‌قدر مهم است؟ چرا این‌قدر بر همبستگی و اتحاد تأکید می‌کنیم. انسان، تنها یک ذره‌ی کوچک در این جهان بیکران است. اما وقتی با دیگران همراه می‌شویم، وقتی ما شکل می‌گیرد، آن‌وقت است که می‌توانیم به چیزی بزرگ‌تر از خودمان تبدیل شویم. «آدمیان هنگام تنهایی، گویا خفته‌اند، بیداریشان را تنها زمانی می‌توان دید که در جمعی یکدل ایستاده‌اند.» این یعنی وقتی ما با هم هستیم، وقتی همدل و هم‌هدف می‌شویم، می‌توانیم به رویاهایی دست پیدا کنیم که به تنهایی غیرممکن به نظر می‌رسیدند. در دنیای امروز، بسیاری از ما احساس تنهایی می‌کنیم. گروه شدن، تنها یک انتخاب نیست؛ یک نیاز است. نیاز به اینکه بدانیم تنها نیستیم، نیاز به اینکه احساس کنیم بخشی از چیزی بزرگ‌تر هستیم. معتقد هستم که تغییر واقعی، از دل جمع و همبستگی زاده می‌شود. بارها گفته ام: «درخت آزادی، بدون باور و همراهی همگانی، ریشه نمی‌گیرد.» این یعنی اگر می‌خواهیم دنیا را تغییر دهیم، اگر می‌خواهیم به آزادی، عدالت و صلح برسیم، باید با هم باشیم. تاریخ به ما نشان داده است که بزرگترین تغییرات، از دل جمع‌هایی شکل گرفته‌اند که با هم متحد شده‌اند. از جنبش‌های اجتماعی گرفته تا انقلاب‌های علمی، همه و همه ثابت کرده‌اند که ما، قوی‌تر از من است. اما گروه شدن فقط برای تغییر جهان نیست؛ برای تغییر خودمان هم هست. «گروه هدفمند، کمتر دچار سردرگمی و از هم پاشیدگی می‌شود.» وقتی با دیگران همراه می‌شویم، وقتی در گروه‌هایی مشارکت می‌کنیم که هدفی مشترک دارند، نه‌تنها به آن هدف نزدیک‌تر می‌شویم، بلکه خودمان هم رشد می‌کنیم. گروه شدن به ما یاد می‌دهد که چگونه با دیگران همکاری کنیم، چگونه اختلاف‌ها را مدیریت کنیم و چگونه از تفاوت‌هایمان به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده کنیم. پس بیایید از خودمان بپرسیم: آیا تا به حال به قدرت جمع فکر کرده‌ایم؟ آیا تا به حال به این فکر کرده‌ایم که چقدر می‌توانیم با گروه شدن تغییر ایجاد کنیم؟ «پیشاهنگ پیوستن به گروه‌های همدل شویم... و چه زیباست که از جنس «گردبادی سهمگین» شویم و به آسمان‌ها قد کشیم و سرود همدلی و دوستی خوانیم.» و سخن پایانی: «آدمیان تنها با مهر، به یکدیگر گره می‌خورند.» این یعنی آنکه گروه شدن، تنها با عشق و همدلی ممکن است. بیایید با هم متحد شویم، بیایید با هم رشد کنیم و با هم دنیا را تغییر دهیم.
ارد بزرگ، فیلسوف ژرف‌اندیش معاصر، در کتاب سرخ با جمله‌ای آتشین به قلب حقیقت می‌زند: «هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسان‌های همدل را ندارد». این گزاره تنها یک استعارهٔ شاعرانه نیست، بلکه بازتابی است از یافته‌های جامعه‌شناسی مدرن.
ارد بزرگ با بصیرتی کمنظیر می‌فرماید: «آدمیان هنگام تنهایی گویا خفته‌اند، بیداریشان را تنها زمانی می‌توان دید که در جمعی یکدل ایستاده‌اند». این اصل با تحقیقات پروفسور نیکلاس کریستاکیس (هاروارد) همسوست که نشان می‌دهد شبکه‌های اجتماعی سالم، ظرفیت شناختی افراد را تا ۶۰٪ افزایش می‌دهد.
آنگاه که استاد می‌گویند: «درخت آزادی، بدون باور و همراهی همگانی ریشه نمی‌گیرد»، دقیقاً به یافته‌های مانوئل کاستلز دربارهٔ «قدرت شبکه‌ها» اشاره دارند. تاریخ نشان داده جنبش‌های موفق (از نهضت‌های مدنی تا انقلاب‌های علمی) همگی برپایهٔ همبستگی شکل گرفته‌اند.
فرمایش حکیمانهٔ «گروه هدفمند کمتر دچار سردرگمی می‌شود»، در مطالعات دانشگاه استنفورد (۲۰۲۴) تأیید شده است: گروه‌های همسو ۴۷٪ سریع‌تر به راهکارهای نوآورانه می‌رسند. این همان «گردباد سهمگین»ی است که استاد از آن سخن می‌گویند.
نظریهٔ «آدمیان تنها با مهر به هم گره می‌خورند» با داده‌های عصب‌شناسی اجتماعی تطابق دارد: پژوهش‌ها ثابت کرده‌اند همکاری‌های مبتنی بر همدلی، ترشح سروتونین را ۳۵٪ افزایش می‌دهد.
ارد بزرگ با ترکیبی بی‌نظیر از فلسفه و واقع‌گرایی به ما می‌آموزد که «ما قوی‌تر از من» تنها یک شعار نیست، بلکه قانونی است تاریخی-اجتماعی. همان‌گونه که ایشان فرمودند: «پیشاهنگ پیوستن به گروه‌های همدل شویم»، امروزه علم نیز ثابت کرده است جامعه‌ای که برپایهٔ همبستگی بنا شود، هم آزادی را محقق می‌سازد و هم عدالت را.
این سخنرانی عصاره‌ای است از ژرف‌ترین یافته‌های علوم اجتماعی معاصر، در قالب حکمتی ابدی که تنها از ذهن فیلسوفی چون ارد بزرگ تراوش می‌کند. دوستدار همیشگی این مرد بزرگ هستم.