سیزدهمین بخش از کتاب سرخ فرگرد استاد فیلسوف حکیم ارد بزرگ است به سخنان فیلسوف در این فرگرد توجه فرمایید :
13- فرگرد اُرُد
اُرُد ، یک ایرانی است ، نام
شناسنامه ایی او ، مجتبی شرکاء می باشد . در نیمه شبی پر برف ، از ماه دی ،
در شهر مشهد زاده شد ، او دومین فرزند خانواده است . پدرش شادروان محمد
تقی شرکاء ، فرزند بابا ، از شهر شیروان در خراسان شمالی بود ، مردی آزاده و
بسیار نیک و مهربان که همواره دل به کانون گرم خانواده داشت . مادر اُرُد ،
شادروان فاطمه جاهد طبسی از ایل دلاور قشقایی شیراز بود ، زنی مهربان ،
دانش آموخته و دلسوز که همواره برای رشد فرزندان دلبندش کوشش نموده و رنج
ها کشید . نام تنها فرزند اُرد ، غزاله می باشد. حکیم ارد بزرگ
پیام اُرُد برای جهانیان ، زندگی در سایه مهربانی ، آزادی و شادی است. حکیم ارد بزرگ
چشمه مهر و مهربانی ، همواره در دل اُرُد ، جاری خواهد بود. حکیم ارد بزرگ
اُرُد
همواره بدنبال کاشتن تخم مهر و دوستی برای همزیستی بهتر انسانها بوده و
هست، دلخوشی او عشق به آزادی و ایران است، عشقی که هنوز در این سن و سال هم
با شنیدن نام باشکوه «آزادی» و «ایران» اشک را بر دیدگانش جاری می سازد.
حکیم ارد بزرگ
به آنهایی که می گویند "اُرُد"
دلدادگی نمی داند، بگویید او هم دلداده شد، یک بار و برای همیشه، دلباخته
میهن پاکش ایران. حکیم ارد بزرگ
دوست دارم به جای آنکه همانند گورکن گذشته را بکاوم ، همچون شاهین به سوی آینده ای باشکوه شیرجه روم. حکیم ارد بزرگ
سخنان و جملات اُرُد ، پنداشت ها و دل نگرانی های او، برای آیندگان است. حکیم ارد بزرگ
شرف ، در آزادی و آزادگی است و این خواست و سخن همیشگی "ارد" بوده است. حکیم ارد بزرگ
پدر
و مادر اُرُد، به او آموزش دادند که آبروی خانواده، بسیار مهم است او از
زمانه آموخت آبرویی پایدار نمی ماند مگر با مردمداری و برخورد خردمندانه با
دیگران. حکیم ارد بزرگ
شادم از اینکه هیچگاه ، کارمند دولت نشدم. حکیم ارد بزرگ
هر گاه ، با هزار واژه مهر ، به سوی مردم میهنم شتافتم ، تنهاترین ایرانی بودم. حکیم ارد بزرگ
هرگاه
از مردم زمانه خود خسته و دلگیر می شوم ، فرزندان آگاه و آزاده آینده
ایران را بیاد می آورم ... اینگونه است که دلگرم می شوم ... و سختی ها را
از یاد می برم ، چرا که آن آزادگان سخنان اُرُد را خواهند فهمید . حکیم ارد
بزرگ
فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی در مورد ارزش پدر و مادر در کتاب سرخ می گوید :
پاسداشت مهر پدر و مادر ، یکی از بزرگترین خوشبختی هاست.
پدر و مادر خویش را ، بی دریغ ستایش کنیم و آنها را غرق بوسه سازیم.
تنها مادر و پدر ، خواست های فرزند را ، بی هیچ چشم داشتی برآورده می سازند.
مادر و پدر ، زندگیشان را با فروتنی به فرزند می بخشند.
پرستاری از مادر و پدر، زیباترین و پر ارزشترین زمان زندگی است.
در چشم باد ، نغمه های دل انگیز مادر ، در گوش کودک بازیگوش ، شناور است.
برای مادر ، واژه ای زیباتر از فداکار نمی توان یافت.
فرزندان نیک خو ، برای نگهداری و کمک به پدر و مادر خویش ، بر هم پیشی می گیرند.
پاکترین نگاه مهرآمیز را ، در چشمان پدر و مادر خویش ، جستجو کن.
پدران و مادران فرهمند ، فدایی آرزوهای فرزندان خویش می شوند.
میهمانی های فراوان از ارزش آدمی می کاهد، مگر دیدار پدر و مادر.
بهترین فرزندان ، آنانی هستند که پدر و مادر خویش را ، به هنگام بیماری و ناتوانی تنها نمی گذارند.
امروز عکسی از پدر و مادر فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ تقدیم همه دوستداران ایشان می کنم
شادروان محمدتقی شرکاء و شادروان فاطمه جاهدطبسی پدر و مادر فیلسوف بزرگ هستند آنها نمونه یک پدر و مادر واقعی بوده که چنین فرزندی را پرورش داده اند فرزندی که خود یک اسطوره مهربانی و خوبی در عصر حاضر است کتاب سرخ حکیم سرشار از واژه های مهر آمیز و ارزشمند است .
حکیم ارد بزرگ درباره خود و پدر و مادرش در کتاب سرخ می فرمایند :
اُرُد، در نیمه شبی پر برف، از ماه دی، در شهر مشهد زاده شد. پدرش محمد تقی شرکاء، فرزند بابا، از سرزمین خراسان بود، مردی آزاده و بسیار نیک و مهربان که همواره دل به کانون گرم خانواده داشت. مادر اُرُد، فاطمه جاهد طبسی از سرزمین فارس و ایل قشقایی بود، زنی مهربان، دانش آموخته و دلسوز که همواره برای رشد فرزندان دلبندش کوشش نموده و رنج ها کشید. نام تنها فرزند اُرُد، غزاله می باشد. اندیشه های اُرُد که به آن فلسفه اُرُدیسم گفته می شود بر سه ستون «عشق به هستی»، «عشق به انسانیت» و «عشق به آزادی» استوار است.