فلاسفه بزرگ درباره جهان چه می گویند ؟

توانمندی های خویش را ، به فراموشی نسپاریم. حکیم ارد بزرگ

دارایی زیاد برای یک جوان ، می تواند ابزار سرگردانی باشد. حکیم ارد بزرگ

در دل سیاهی شکست ، نور امید سو سو می زند ، نوری که اگر باورش کنیم ، به زودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. حکیم ارد بزرگ

دشمن ، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. حکیم ارد بزرگ

ریشه شکست های بزرگ ، از ناراستی های بسیار کوچک ، سرچشمه می گیرند. حکیم ارد بزرگ

سرزمین شاد را ، هیچ شکستی ، ناتوان نمی سازد. حکیم ارد بزرگ

شکست ، بن بست نیست ، یک پیچ است بسوی پیروزی. حکیم ارد بزرگ

شکست و پیروزی ، دل آدم فرهمند را نمی لرزاند ، او به آرمان و هدف خویش می اندیشد. حکیم ارد بزرگ

شکست های زندگی ، درهای پیروزی را می گشایند. حکیم ارد بزرگ

شناخت موشکافانه هر شکست ، پیشرفت را در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

فرمانروای صوفی منش ، دشمنان سرزمین خویش را ، هر روز گستاخ تر می کند. حکیم ارد بزرگ

امیدی به آینده دانایی که چشم به دهان نادان دارد ، نمی رود. حکیم ارد بزرگ

اندیشمندان ، همواره بدنبال پیدا کردن راهی مناسب ، برای بهبود زندگی آدمیان هستند. حکیم ارد بزرگ

اندیشه پروازگر است ، جایی فرودش آوریم ، که مهربانی و شادی خانه دارد. حکیم ارد بزرگ

آموختن روش های بهتر زیستن از دیگر سرزمین ها، ناشایست نیست. حکیم ارد بزرگ

آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش ، بی انگیزه است ، ارزش یاد کردن ندارد. حکیم ارد بزرگ

آینده از آنِ شهرها و کشورهایی است که "ترین های" خود را به جهانیان می شناسانند. حکیم ارد بزرگ

با ارزشترین روزهای زندگی یک مرد، هنگام سربازی اوست. حکیم ارد بزرگ

با خوشبینی و اندرز، تجزیه طلبان سکوت نخواهند نمود، بهترین راه، دگرگونی بافت بومی و کوچ های برنامه ریزی شده است. اگر اینکار سالها پیش در بحرین انجام می شد امروز شاهد جدایی این بخش از سرزمینمان نبودیم. حکیم ارد بزرگ

کسی که در برابر همسر خویش از خانواده و بستگان خود، بدگویی می کند، خواری ابدی را به جان خریده است. حکیم ارد بزرگ

همسرمان را وادار به دیدار با خانواده و خویشان خود نکنیم، چون کوشش در این راه، آتش اختلافات را افزونتر می کند. پس در پی این باشیم که زندگیمان شادتر و آراسته تر شود. حکیم ارد بزرگ

بدانیم که همسر ما یک ابر انسان نیست، او خوبی های بسیاری دارد و بدون شک دارای کاستی هایی نیز هست به او کمک کنیم تا بهتر شود اما روان او را به بند نکشیم و شان او را نابود نکنیم همسران خوب، برای هم از خودگذشتگی می کنند. حکیم ارد بزرگ

آدم های دور اندیش، بازیچه رخدادهای ناگهانی و روزمره نمی شوند. حکیم ارد بزرگ

میوه کشتن ، کشته شدن است. حکیم ارد بزرگ

نادانی و پستی کسی در گذشته ، نمی تواند دلیلی برای نابودی خاندان او باشد. حکیم ارد بزرگ

نخستین گام در راه پیروزی ، آموختن ادب است و نکوداشت دیگران. حکیم ارد بزرگ

وابستگی زیاد به دانستن اخبار و رویدادهای پراکنده روز جهان ، پسرفت ما را به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ

هر حماقتی ، شجاعت و بی باکی نیست. حکیم ارد بزرگ

هنرمندان ، شاعران و نویسندگان افسرده و غمگین ، دروازه های شکست را بر روی سرزمین خویش ، باز می کنند. حکیم ارد بزرگ

هیچ پیروزی و شکستی ، همیشگی نیست. حکیم ارد بزرگ

آدمهای بد کردار ، از سکوت خردمندان نیز می هراسند. حکیم ارد بزرگ

آدمهای حقیر و زبون ، پیروزی های تاریخ مردم سرزمین خویش را ، به ریشخند می گیرند. حکیم ارد بزرگ

فرومایگان، پس از پیروزی، همآورد شکست خورده خویش را به ریشخند می گیرند. حکیم ارد بزرگ

فزون خواهی ، برای داشته های ما زیانبار است. حکیم ارد بزرگ

کسانی که بیم از دست دادن جایگاه خویش را دارند، همواره فریاد می کشند. حکیم ارد بزرگ

به یاد بیاوریم که انسانیم ، و انسانیت مهمترین چیزی است که از ما انتظار می رود . حکیم ارد بزرگ

ساعت 5 و 50 دقیقه صبحه

چند دقیقه قبل از اینکه وارد بخش یادداشت جدید وبلاگم بشوم در صفحه اصلی بلاگ اسکای متن خلاصه ایی دیدم از بوی نان لواش که گویا چند دقیقه قبل از آن به مشام نویسنده ناشناس آن مطلب رسیده بوده متن را ببینید :

نون‌وایی لواش ساعت پنج باز می‌کنه. ساعت پنج و نیم بوی پُختِ اول‌ش می‌آد تو اتاق‌م. کیفیتِ این بو رو با هیچ واژه یا تصویری نمی‌شه مُنتقل کرد. فکر نمی‌کنم هیچ وقتِ دیگه از روز، این بو رو کسی احساس کنه یا اگر احساس کُنه این‌قدر اگزجره باشه. حالا اگه بگی این بو باعث می‌شه خوش‌حال باشی از زنده بودن، کُلاً قضیه لوث می‌شه. هیچ معنایی نداره. سرشتِ بعضی اذهان بدجور تراژیکه. مرگ دور نیست ولی بوی نون خوبه.

من با دیدن این متن ناخودآگاه احساس نویسنده را در وجودم حس کردم احساس کردم چه لذتی از این بوی نان تازه پخت صبحگاهی در وجودش ایجاد شده این احساس لذت بخش با دیدن نوشته اش به من هم دست داد و این باور رو باز باور کردم که ما انسانها چقدر به هم نزدیکیم ، اما در کشاکش افکار و باورهای عجیب و غریب از هم دور می شویم در این زمانه چقدر" احساس" بی کس و غریب شده . انسانیت فراموش شده و ما از هم دور شده ایم چرا به انسانها نزدیک نمی شیم و چرا غمخواری هم رو فقط در داستانها جستجو می کنیم  اینجاست که به یاد این سخن حکیم ارد بزرگ می افتم که :((به یاد بیاوریم که انسانیم ، و انسانیت مهمترین چیزی است که از ما انتظار می رود . ))