کتاب سوئیس نزدیک‌ترین کشور به آرمان‌های فلسفه اُرُدیسم + لینک فایل PDF

سوئیس نزدیک‌ترین کشور به آرمان‌های فلسفه اُرُدیسم

انجمن دیالکتیک در فلسفه اُرُدیسم ونکوور - کانادا

اسفند 1403

مقدمه: چرا سوئیس، اُرُدیسمِ زنده است؟
آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید که اگر فلسفه‌ای که آزادی، مردم‌سالاری و عدالت را سرلوحه خود قرار داده، در دنیای واقعی پیاده شود، چه شکلی خواهد بود؟ بسیاری از متفکران آزادی‌خواه در طول تاریخ جوامعی را آرزو کرده‌اند که در آن‌ها انسان‌ها در امنیت، احترام متقابل و خرد جمعی زندگی کنند. اما کمتر کشوری توانسته این آرمان‌ها را به واقعیت تبدیل کند. یکی از معدود نمونه‌های موفق، سوئیس است؛ کشوری که در دل اروپا نه‌تنها به الگویی از ثبات، صلح و مردم‌سالاری تبدیل شده، بلکه نشان داده که چگونه می‌توان آزادی را نه در قالب شعار، بلکه در بطن زندگی روزمره مردم محقق کرد.
سوئیس کشوری است که توانسته میان سنت و مدرنیته، میان فردگرایی و همبستگی اجتماعی، میان استقلال فردی و مسئولیت اجتماعی تعادل برقرار کند. درست همان‌گونه که اُرُد بزرگ در فلسفه خود بر این اصول تأکید دارد، سوئیس آن‌ها را در عمل پیاده کرده است. اما این موفقیت چگونه به‌دست آمده است؟ آیا سوئیس از ابتدا یک کشور پیشرفته و دموکراتیک بود؟ آیا ارزش‌هایی که امروز به آن‌ها می‌بالد، نتیجه‌ی فرهنگ دیرینه‌اش است، یا حاصل اصلاحات و تلاش‌های پیوسته‌ی مردم آن؟
در این مقدمه، قصد داریم سفری به گذشته و حال سوئیس داشته باشیم و ببینیم چرا این کشور نمونه‌ای عملی از آموزه‌های اُرُد بزرگ است. همچنین، بررسی خواهیم کرد که چه عواملی باعث شده سوئیس به این درجه از آزادی و دموکراسی برسد و چرا بسیاری از کشورهای دیگر هنوز در تلاش برای دستیابی به چنین جامعه‌ای هستند.

سوئیس: از گذشته‌ای پرچالش تا الگویی جهانی
برخلاف تصور عموم، سوئیس همیشه یک کشور آرام و پیشرفته نبوده است. در قرون وسطی، این کشور مانند بسیاری از کشورهای اروپایی، صحنه‌ی جنگ‌ها و درگیری‌های داخلی و خارجی بود. اما مردم سوئیس، برخلاف بسیاری از همسایگان خود، تصمیم گرفتند که به‌جای جنگ‌های قدرت و استبداد، به سمت همبستگی و مردم‌سالاری حرکت کنند. این تحول، تدریجی اما مستحکم بود.
در سال ۱۲۹۱، سه منطقه‌ی کوچک سوئیس — اوری، شویتز و اونتروالدن — پیمانی بستند که پایه‌گذار کشور سوئیس شد. این پیمان، تعهدی بود برای همکاری و دفاع مشترک در برابر قدرت‌های خارجی. این رویکرد، بسیار به آموزه‌های اُرُد بزرگ شباهت دارد که بر اهمیت اتحاد و همبستگی در برابر ظلم تأکید می‌کند:
«هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسان‌های همدل را ندارد.»
این اتحاد، کم‌کم گسترش یافت و با گذشت قرن‌ها، مناطق بیشتری به کنفدراسیون سوئیس پیوستند. اما نکته‌ی مهم‌تر این است که مردم این کشور به‌جای تکیه بر پادشاهان و اشراف، به مشارکت مردمی روی آوردند و ساختاری سیاسی ایجاد کردند که بر پایه‌ی تصمیم‌گیری جمعی بنا شده بود.
اصول بنیادین سوئیس و شباهت‌های آن با اُرُدیسم
اگر بخواهیم دلایل موفقیت سوئیس را خلاصه کنیم، می‌توان آن را در چند اصل اساسی که با فلسفه‌ی اُرُد بزرگ همخوانی دارد، بیان کرد:

آزادی فردی و اجتماعی
سوئیس یکی از آزادترین کشورهای جهان است. آزادی بیان، آزادی رسانه، و آزادی انتخاب از مهم‌ترین حقوق شهروندان آن است. هر فردی حق دارد آزادانه زندگی کند، عقایدش را بیان کند و در سرنوشت کشورش نقش داشته باشد. اُرُد بزرگ نیز آزادی را ارزشمندترین سرمایه‌ی انسان می‌داند:
«براستی زندگی، بدون آزادی شرم آور است.»
در سوئیس، شهروندان نه‌تنها از آزادی برخوردارند، بلکه آن را مسئولانه به کار می‌گیرند. برای مثال، در بسیاری از کشورها، آزادی بیان ممکن است به هرج‌ومرج رسانه‌ای منجر شود، اما در سوئیس، آزادی با آگاهی همراه است؛ مردم درک کرده‌اند که آزادی نه‌تنها یک حق، بلکه یک مسئولیت است.

مردم‌سالاری مستقیم و نقش مردم در تصمیم‌گیری
یکی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد سوئیس، نظام دموکراسی مستقیم آن است. در این کشور، مردم نه‌تنها نمایندگان خود را انتخاب می‌کنند، بلکه در بسیاری از تصمیمات کلان کشور، از طریق همه‌پرسی شرکت می‌کنند. این دقیقاً همان چیزی است که اُرُد بزرگ درباره‌ی آن می‌گوید:
«آزادی را باید شکافت و در مورد هر بخش از آن، نظرخواهی همگانی برپا نمود، چون آزادی، برگردان دیدگاه فاخر مردم است.»
در حالی که در بسیاری از کشورهای مدعی دموکراسی، مردم تنها هر چند سال یک‌بار رأی می‌دهند و سپس سیاستمداران تصمیم‌گیری می‌کنند، در سوئیس، مردم به‌طور مداوم درگیر سیاست‌های کشور خود هستند.
همبستگی و احترام به تفاوت‌ها
یکی از شگفتی‌های سوئیس این است که این کشور دارای چهار زبان رسمی (آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و رومانش) و فرهنگ‌های متنوعی است، اما همچنان یکپارچگی ملی خود را حفظ کرده است. این وحدت در عین تنوع، یکی از ستون‌های اُرُدیسم نیز هست:
«آدم‌های فرهیخته، آزادی‌خواه و نیک‌سرشت می‌دانند که تفاوت‌ها، فرصت‌هایی برای یادگیری و رشد هستند.»
در حالی که بسیاری از کشورها به‌دلیل تنوع زبانی و فرهنگی دچار تفرقه و درگیری شده‌اند، سوئیس توانسته از این تفاوت‌ها به‌عنوان فرصتی برای تقویت جامعه استفاده کند. مردم یاد گرفته‌اند که به زبان‌ها و فرهنگ‌های یکدیگر احترام بگذارند و در کنار هم کار کنند.
مدیریت خردمندانه و مسئولیت‌پذیری مردم
سوئیس یکی از بهترین سیستم‌های مدیریتی جهان را دارد. این کشور بدون منابع طبیعی قابل توجه، توانسته با تکیه بر دانش، شفافیت، و کارآمدی، یکی از قوی‌ترین اقتصادهای جهان را بسازد.
این همان چیزی است که اُرُد بزرگ بارها بر آن تأکید کرده است:
«سرزمین‌های آباد، در دستان انسان‌های خردمند و مسئولیت‌پذیر ساخته می‌شود.»
مردم سوئیس مسئولیت سرنوشت خود را بر عهده گرفته‌اند. آن‌ها در سیاست‌گذاری‌ها مشارکت دارند، مالیات خود را به‌موقع پرداخت می‌کنند، در برابر فساد حساس‌اند و وجدان اجتماعی بالایی دارند.
آیا ما می‌توانیم؟
سوئیس نمونه‌ای زنده از جامعه‌ای است که ارزش‌های والای آزادی، مردم‌سالاری و همبستگی را در عمل پیاده کرده است. این کشور نشان داده که اگر مردمی آگاه و مسئولیت‌پذیر باشند، می‌توانند بدون نیاز به رهبران مستبد، جامعه‌ای منسجم، آزاد و پیشرفته بسازند.
اما سؤال اینجاست: آیا دیگر کشورها نیز می‌توانند چنین راهی را در پیش بگیرند؟
شاید پاسخ را در کلام اُرُد بزرگ بیابیم:
«تاریخ نشان داده است تا خواستار آزادی نباشیم، کسی آن را به ما نمی‌دهد.»
آیا ما آماده‌ایم که خواستن را آغاز کنیم؟


سوئیس: سرزمین کوه‌ها، آزادی‌ها
وقتی نام سوئیس به گوشمان می‌خورد، معمولاً اولین تصاویری که به ذهن می‌آید، قله‌های سر به فلک کشیده آلپ، دریاچه‌های زلال و ساعت‌های دقیق است. اما فراتر از این زیبایی‌های طبیعی، روح واقعی سوئیس در ارزش‌هایی نهفته است که آن را به سرزمین آزادی‌ها تبدیل کرده است. کشوری که هم به لحاظ جغرافیایی و هم به لحاظ اجتماعی، قله‌های بلند آزادی و استقلال را فتح کرده است. در این بخش، سفری به قلب این کشور خواهیم داشت تا ببینیم چگونه سوئیس، با تکیه بر آزادی و همبستگی، به نمادی از اُرُدیسم در دنیای واقعی تبدیل شده است.
کوه‌ها: نماد استقامت و استقلال
کوه‌های سر به فلک کشیده آلپ، بیش از آنکه یک ویژگی جغرافیایی باشند، به‌نوعی استعاره‌ای از روحیه مردم سوئیس هستند. این سرزمین، قرن‌ها در میان این کوه‌ها پنهان مانده بود، از هجوم امپراتوری‌ها در امان ماند و کم‌کم استقلال خود را شکل داد. مردم این سرزمین یاد گرفتند برای بقا باید به خودشان متکی باشند و به کسی جز اراده و همبستگی خودشان امید نبندند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
«همه مردم یک سرزمین، باید پیشوای آزادی و آزادیخواهی باشند.»
این جمله، دقیقاً توصیفی از تاریخ سوئیس است. مردم این کشور نه‌تنها در برابر امپراتوری‌های بزرگ زمان خود مانند امپراتوری روم مقدس و هابسبورگ‌ها ایستادگی کردند، بلکه توانستند با اتحاد و خرد جمعی، راهی برای زندگی آزاد پیدا کنند.
یکی از مهم‌ترین نمادهای این استقلال، داستان معروف «ویلهلم تل» است. ویلهلم تل، قهرمان افسانه‌ای سوئیس، کشاورزی بود که علیه ظلم حاکم اتریشی قیام کرد. او به نماد مقاومت و آزادی‌خواهی تبدیل شد. امروزه مجسمه‌ی او در لوکارنو و بسیاری دیگر از شهرهای سوئیس، یادآور این است که آزادی به‌سادگی به‌دست نمی‌آید؛ باید برایش ایستاد.

آزادی سیاسی: مردم‌سالاری در عمل
یکی از ستون‌های اصلی اُرُدیسم، مردم‌سالاری واقعی است؛ نه در شعار، بلکه در عمل. سوئیس، نمونه‌ای زنده از دموکراسی مشارکتی است. برخلاف بسیاری از کشورها که دموکراسی‌شان به انتخابات نمایندگان محدود می‌شود، مردم سوئیس علاوه بر انتخاب نمایندگان، به‌طور مستقیم هم در تصمیمات کلان کشور نقش دارند.
هر سال، چندین همه‌پرسی در این کشور برگزار می‌شود — از تصمیم‌گیری درباره‌ی قوانین زیست‌محیطی گرفته تا سیاست‌های مهاجرت. این دقیقاً همان چیزی است که اُرُد بزرگ تأکید دارد:
«آزادی یک پروسه ی در هم تنیده و کلان است که برای پیدایش آن، نیاز به همراهی همه مردم یک سرزمین دارد.»
یک مثال جالب، همه‌پرسی سال ۲۰۱۶ درباره‌ی درآمد پایه همگانی بود. سوئیسی‌ها درباره‌ی طرحی بحث کردند که به هر شهروند، بدون توجه به وضعیت شغلی، حقوقی ثابت پرداخت شود. این طرح اگرچه در نهایت رد شد، اما نکته مهم این است که خود مردم فرصت داشتند درباره‌ی آینده اقتصادی کشورشان نظر بدهند — چیزی که در بسیاری از کشورهای دیگر تنها در سطح سیاستمداران و نخبگان مطرح می‌شود.

آزادی اقتصادی: نوآوری به‌جای انحصار
سوئیس یکی از قوی‌ترین اقتصادهای جهان را دارد. اما برخلاف تصور، این موفقیت صرفاً به‌خاطر بانک‌های مشهور یا شرکت‌های بین‌المللی نیست. راز واقعی این اقتصاد، آزادی و رقابت سالم است.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
«گسترش آزادی های همگانی، زمینه ساز رشد در پهنه فرهنگ و هنر، اقتصاد و صنعت و... می گردد.»
در سوئیس، دولت به‌جای کنترل بیش از حد اقتصاد، شرایط را برای رشد شرکت‌های کوچک و نوآور فراهم می‌کند. بسیاری از برندهای معروف سوئیسی — از شکلات‌های لذیذ گرفته تا ساعت‌های لوکس — در واقع شرکت‌های خانوادگی کوچکی بودند که در محیطی آزاد و بدون موانع بوروکراتیک رشد کردند.
یک مثال جالب، شرکت «ویترا» (Vitra) است. این شرکت تولیدکننده‌ی مبلمان مدرن، از یک کارگاه کوچک خانوادگی به یکی از معروف‌ترین برندهای طراحی جهان تبدیل شد. رمز موفقیت آن‌ها، آزادی در نوآوری و رقابت سالم بود.

آزادی اجتماعی: احترام به تفاوت‌ها
سوئیس کشوری چندزبانه و چندفرهنگی است. مردم در این کشور به زبان‌های آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و رومانش صحبت می‌کنند — چهار زبان رسمی که در کنار هم زیبا و هماهنگ هستند.
در دنیایی که اختلافات فرهنگی اغلب به جدایی و درگیری می‌انجامد، سوئیس نشان داده که تفاوت‌ها می‌توانند به‌جای مانع، فرصتی برای همبستگی باشند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
«نیرو و شتاب دموکراسی از وجود احزاب و گروه های گوناگون سیاسی و اجتماعی است که در واقع سرپنجه های نیرومند مردم هستند.»
برای مثال، در ژنو (شهری فرانسوی‌زبان) مدارس به‌طور هم‌زمان زبان‌های آلمانی و انگلیسی را آموزش می‌دهند تا دانش‌آموزان بتوانند با دیگر بخش‌های کشور و جهان ارتباط بگیرند. این آموزش از کودکی، فرهنگ پذیرش و احترام به تفاوت‌ها را در ذهن نسل‌های جدید نهادینه می‌کند.

آزادی فردی: مردم، مسئول آزادی‌شان هستند
یکی از ویژگی‌های جالب سوئیس، اعتماد دولت به مردم است. برخلاف بسیاری از کشورهای جهان که دولت‌ها قوانین سختگیرانه‌ای برای کنترل مردم وضع می‌کنند، سوئیس رویکرد متفاوتی دارد: مردم خود مسئول زندگی‌شان هستند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
«آزادی هدیه نیست، مسئولیت است.»
یک نمونه جالب، سیستم حمل‌ونقل عمومی این کشور است. در بسیاری از شهرهای سوئیس، بلیت‌فروشی به‌صورت خودکار است و معمولاً هیچ کنترل‌گری برای چک کردن بلیت‌ها وجود ندارد. فرض بر این است که مردم به‌قدر کافی مسئولیت‌پذیر هستند که بلیت‌شان را خودشان بخرند.
نتیجه؟ نرخ تقلب، کمتر از ۳٪ است!
سوئیس، آزادی در عمل
سوئیس نشان داده که آزادی واقعی، تنها با سخنرانی و شعار به‌دست نمی‌آید. این کشور، با استقامت در برابر قدرت‌های خارجی، ایجاد یک دموکراسی واقعی، احترام به تفاوت‌ها و پرورش مسئولیت‌پذیری فردی، به الگویی از اُرُدیسم تبدیل شده است.
سوئیس ثابت کرده که آزادی، نه‌تنها یک آرمان دست‌نیافتنی نیست، بلکه می‌تواند به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شود — اگر ما، مانند مردم این سرزمین، برای آن بجنگیم، آن را بپذیریم و از آن مراقبت کنیم.
آیا ما هم می‌توانیم چنین جامعه‌ای بسازیم؟
«تا آزادی نخواهیم، هیچ‌کس آن را به ما نمی‌بخشد.» — اُرُد بزرگ


آزادی؛ گوهری که سوئیس پاس می‌دارد
آزادی، کلمه‌ای است که هزاران بار شنیده‌ایم، اما به‌راستی چند بار آن را زندگی کرده‌ایم؟ در دنیایی که بسیاری از جوامع هنوز برای حداقل حقوق فردی می‌جنگند، سوئیس مانند نگینی درخشان، نشان داده که آزادی نه‌تنها ممکن است، بلکه می‌تواند به بخشی از هویت یک ملت تبدیل شود.
سوئیس کشوری است که آزادی را نه‌فقط در قانون، بلکه در روح جامعه خود نهادینه کرده است. این آزادی در همه ابعاد زندگی مردم جاری است: از آزادی بیان گرفته تا آزادی انتخاب سبک زندگی، مذهب، کار و حتی تصمیم‌گیری‌های سیاسی.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"براستی زندگی، بدون آزادی شرم‌آور است."
بیایید ببینیم چگونه سوئیس توانسته است این گوهر گرانبها را حفظ و پاسداری کند.
آزادی بیان؛ سنگ‌بنای جامعه آزاد
یکی از مهم‌ترین مظاهر آزادی، آزادی بیان است. در سوئیس، مردم آزادانه می‌توانند نظرات خود را بیان کنند — حتی اگر این نظرات برخلاف دولت یا اکثریت جامعه باشد.
این کشور قانونی دارد که به‌وضوح از حق آزادی بیان دفاع می‌کند، مگر در مواردی که مستقیماً به خشونت یا نفرت‌پراکنی منجر شود. مردم می‌توانند بدون هراس از سانسور، درباره‌ی هر موضوعی — از سیاست گرفته تا مذهب — صحبت کنند.
مثالی ملموس؟
در سال ۲۰۲۰، یک روزنامه‌نگار سوئیسی مقاله‌ای تند و انتقادی درباره‌ی سیاست‌های مهاجرتی دولت نوشت. برخلاف بسیاری از کشورها که چنین انتقادهایی می‌توانند به زندان یا سانسور منجر شوند، این مقاله به بحث‌های عمومی دامن زد و در نهایت، دولت مجبور شد سیاست‌های خود را بازبینی کند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"آگاهی، تنها راه رسیدن به آزادی است."
سوئیس این اصل را عملی کرده است؛ چون آزادی بیان، آگاهی را زنده نگه می‌دارد و آگاهی، پایه‌ی اصلی آزادی واقعی است.

آزادی سیاسی؛ قدرت واقعی در دستان مردم
سوئیس تنها کشوری است که دموکراسی مستقیم را به شکلی گسترده و عملی پیاده کرده است. این یعنی مردم نه‌تنها نمایندگانشان را انتخاب می‌کنند، بلکه خودشان مستقیماً در تصمیم‌گیری‌ها دخیل‌اند.
مثلاً اگر یک قانون تصویب شود و عده‌ای از مردم مخالف باشند، تنها کافی است ۵۰ هزار امضا جمع‌آوری کنند تا یک همه‌پرسی برگزار شود. در نتیجه، مردم مستقیماً رأی می‌دهند که آیا آن قانون اجرا شود یا نه.
یک نمونه جالب از این آزادی سیاسی، همه‌پرسی معروف در سال ۲۰۱۴ بود که در آن مردم سوئیس تصمیم گرفتند محدودیت‌هایی برای مهاجرت وضع کنند. این تصمیم با مخالفت گسترده‌ای از سوی اتحادیه اروپا روبه‌رو شد، اما دولت سوئیس، برخلاف فشارها، به خواست مردم احترام گذاشت.
این همان دموکراسی واقعی است — مردم صاحب سرنوشت خود هستند، نه یک اقلیت قدرتمند.

آزادی اقتصادی؛ میدان رقابت برابر
سوئیس یکی از موفق‌ترین اقتصادهای دنیا را دارد، اما راز موفقیت آن فقط بانک‌های مشهورش نیست؛ بلکه آزادی اقتصادی مردم است.
در این کشور، هر کسی می‌تواند کسب‌وکار خودش را راه بیندازد، بدون آن‌که با سدهای بوروکراتیک یا امتیازات خاص برای عده‌ای محدود مواجه شود.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"اگر می خواهید سرزمینتان در برابر جهانیان سربلند باشد، پیوسته مشکلات کارگر و کارآفرین را کم کنید."

یک مثال الهام‌بخش، داستان «روژه فدرر» — قهرمان تنیس سوئیس — است. فدرر نه‌تنها به‌عنوان یک ورزشکار موفق شد، بلکه برند شخصی‌اش را هم راه‌اندازی کرد. در سوئیس، او به‌راحتی توانست برند پوشاک ورزشی خود را ثبت کند و گسترش دهد. این موفقیت تنها به لطف سیستم اقتصادی آزاد و عادلانه‌ی سوئیس ممکن شد.

آزادی مذهبی؛ احترام به باورهای مختلف
درحالی‌که بسیاری از کشورها همچنان با تنش‌های مذهبی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، سوئیس با پذیرش تنوع دینی، به الگویی در این زمینه تبدیل شده است.
در سوئیس، هر فرد می‌تواند به هر مذهبی باور داشته باشد یا اصلاً مذهبی نداشته باشد — بدون آن‌که نگران قضاوت یا سرکوب باشد. دولت کاملاً بی‌طرف است و هیچ دینی را به مردم تحمیل نمی‌کند.
یک مثال ملموس: در ژنو، در کنار کلیساهای قدیمی، مسجدها و کنیسه‌ها هم به‌طور مسالمت‌آمیز فعالیت می‌کنند. مردم با باورهای متفاوت در کنار هم زندگی می‌کنند، بدون آن‌که این تفاوت‌ها باعث جدایی آن‌ها شود.

آزادی فردی؛ انتخاب سبک زندگی
سوئیس کشوری است که مردم حق دارند سبک زندگی‌شان را خودشان انتخاب کنند. دولت در امور خصوصی مردم دخالت نمی‌کند و هیچ‌کس را مجبور به پیروی از الگوی خاصی نمی‌کند.
مثلاً مردم آزادند در هر شهر یا روستایی زندگی کنند، هر شغلی را انتخاب کنند و حتی در پایان عمر، در شرایط خاص، حق دارند برای پایان دادن به زندگی‌شان تصمیم بگیرند (موضوع بحث‌برانگیز اتانازی که در سوئیس قانونی است).
این آزادی فردی، همان چیزی است که اُرُد بزرگ می‌گوید:
"فلسفه اُرُدیسم باور دارد انسان و آزادی های او شایسته احترام هستند."

نتیجه‌گیری؛ آزادی‌ای که به سادگی به‌دست نیامده است
سوئیس نشان داده که آزادی، هدیه‌ای از سوی حکومت‌ها نیست؛ بلکه نتیجه‌ی اراده و مسئولیت‌پذیری مردم است. آن‌ها فهمیده‌اند که اگر آزادی را حفظ نکنند، دیر یا زود آن را از دست خواهند داد.
این کشور، در عمل ثابت کرده که آزادی تنها یک شعار نیست، بلکه می‌تواند به شیوه‌ای از زندگی تبدیل شود — اگر مردم به‌اندازه کافی آگاه، متحد و جسور باشند.
و پرسش نهایی:
آیا ما هم می‌توانیم چنین جامعه‌ای بسازیم؟
شاید پاسخ را در این جمله اُرُد بزرگ بیابیم:
"آزادی، میراثی نیست که از گذشتگان به ما برسد؛ آینده‌ای است که باید برای آن بجنگیم."


دموکراسی مستقیم؛ تجسم خواست مردم
"انتخابات آزاد، تنها راهکار ادامه ماندگاری یک دودمان سیاسی است. بستر افکار عمومی همچون دریاست، سیاستمداران بدانند هیچ بنایی بر این دریا پایدار نخواهد بود، مگر آنکه خود را در طول زمان با بسامدهای (امواج) آن همراه سازد... دموکراسی توانسته به این نیاز افکار عمومی پاسخی مناسب دهد. نیرو و شتاب دموکراسی از وجود احزاب و گروه های گوناگون سیاسی و اجتماعی است که در واقع سرپنجه های نیرومند مردم هستند." — فیلسوف اُرُد بزرگ
دموکراسی مستقیم، مفهومی است که اغلب به‌عنوان یک آرمان دست‌نیافتنی در نظر گرفته می‌شود؛ اما در سوئیس، این آرمان به واقعیت تبدیل شده است. درحالی‌که بسیاری از کشورها به‌نوعی دموکراسی نمایندگی وابسته‌اند — جایی که مردم فقط هر چند سال یک‌بار به نمایندگان رأی می‌دهند و بعد، همه‌چیز را به آن‌ها واگذار می‌کنند — سوئیس راه دیگری را در پیش گرفته است. این کشور به مردمش این قدرت را داده که در هر لحظه، سرنوشتشان را خودشان رقم بزنند.
بیایید ببینیم این سیستم چگونه کار می‌کند، چرا موفق است، و چه درسی می‌توان از آن گرفت.
دموکراسی مستقیم چیست و چرا اهمیت دارد؟
دموکراسی مستقیم یعنی مردم نه‌تنها نمایندگان خود را انتخاب می‌کنند، بلکه درباره‌ی قوانین و سیاست‌های اصلی کشور نیز به‌طور مستقیم رأی می‌دهند.
به‌عبارتی، در سوئیس مردم فقط در روز انتخابات «صدا» ندارند؛ بلکه این صدا همیشه شنیده می‌شود. آن‌ها می‌توانند هر زمان که لازم بدانند، با جمع‌آوری تعداد معینی امضا، دولت را مجبور به برگزاری همه‌پرسی کنند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"دموکراسی ارزش فرد و دیدگاه اجتماعی او را بالا می‌برد."
این دقیقاً همان چیزی است که سوئیس در عمل پیاده کرده است: هر فرد، مهم و تأثیرگذار است.

چگونه مردم قوانین را تغییر می‌دهند؟
در سوئیس دو روش برای دخالت مستقیم مردم در سیاست وجود دارد:
ابتکار مردمی (Popular Initiative): اگر مردم احساس کنند قانون جدیدی لازم است یا سیاستی باید تغییر کند، تنها کافی است 100 هزار امضا جمع کنند. در این صورت، دولت مجبور است این موضوع را به رأی‌گیری ملی بگذارد.

مثال ملموس: در سال ۲۰۱۸، مردم سوئیس طرحی را پیشنهاد دادند تا مزارع صنعتی را محدود کنند و حمایت بیشتری از کشاورزی پایدار شود. دولت ابتدا مخالف بود، اما چون امضاها به حد نصاب رسید، همه‌پرسی برگزار شد. هرچند مردم در نهایت به این طرح رأی منفی دادند، اما دولت مجبور شد سیاست‌های کشاورزی خود را اصلاح کند تا خواسته‌های عمومی را در نظر بگیرد.
مثال ملموس: در سال ۲۰۲۱، دولت سوئیس قانونی برای افزایش مالیات سوخت‌های فسیلی به‌منظور مبارزه با تغییرات اقلیمی تصویب کرد. گروهی از مردم احساس کردند این قانون هزینه‌های زندگی را بالا می‌برد و ۵۰ هزار امضا جمع کردند. نتیجه؟ همه‌پرسی برگزار شد و مردم با اکثریت اندکی این طرح را رد کردند. دولت بلافاصله قانون را لغو کرد و طرح جدیدی با مشورت مردم ارائه داد.

چرا دموکراسی مستقیم در سوئیس موفق است؟
بسیاری از کشورها به این سیستم فکر کرده‌اند، اما چرا سوئیس توانسته آن را پایدار و موفق نگه دارد؟
فرهنگ مشارکت: مردم سوئیس از کودکی یاد می‌گیرند که جامعه‌شان به حضور فعال آن‌ها وابسته است. در مدارس به‌جای آموزش خشک سیاست، به دانش‌آموزان یاد داده می‌شود که چگونه نظراتشان را بیان کنند، بحث کنند و به توافق برسند.
اعتماد متقابل: دولت به مردم اعتماد دارد و مردم هم به دولت. این اعتماد دوطرفه باعث می‌شود حتی زمانی که نتیجه همه‌پرسی برخلاف نظر دولت است، مقامات بدون بهانه‌تراشی یا سرکوب، به رأی مردم احترام بگذارند.
رسانه‌های آزاد: رسانه‌ها در سوئیس مستقل هستند و اطلاعات دقیق و بی‌طرفانه را به مردم می‌رسانند. مردم هم قبل از هر رأی‌گیری، کاملاً در جریان جوانب مثبت و منفی قرار می‌گیرند. اُرُد بزرگ می‌گوید:
"آگاهی، پایه‌ی دموکراسی است."
نقش مردم عادی در سیاست‌گذاری
در بسیاری از کشورها، مردم احساس می‌کنند که رأی‌شان تغییری ایجاد نمی‌کند. اما در سوئیس، مردم باور دارند که هر رأی واقعاً ارزش دارد.
مثال جالب: در سال ۲۰۱۹، گروهی از جوانان سوئیسی طرحی را برای افزایش مرخصی پدران به ۲ هفته پیشنهاد دادند (تا پدرها بتوانند زمان بیشتری با نوزادان خود بگذرانند). با وجود مخالفت اولیه دولت، ۸۰ هزار امضا جمع شد و همه‌پرسی برگزار گردید. نتیجه؟ مردم با ۶۰٪ آرا به این طرح رأی مثبت دادند و دولت مجبور به اجرای آن شد.

دموکراسی مستقیم در برابر پوپولیسم
یکی از نگرانی‌های جهانی درباره‌ی دموکراسی مستقیم، این است که ممکن است به دام پوپولیسم بیفتد — جایی که سیاستمداران با وعده‌های عوام‌فریبانه رأی جمع می‌کنند.
اما سوئیس نشان داده است که وقتی مردم آگاه باشند و اطلاعات درست دریافت کنند، از این خطر جلوگیری می‌شود.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"جامعه‌ای که با آگاهی پیش برود، فریب‌کاران را کنار می‌زند."

درس‌هایی که می‌توان از سوئیس گرفت
سوئیس ثابت کرده است که دموکراسی مستقیم، نه‌تنها ممکن است، بلکه می‌تواند به شکلی پایدار و موفق عمل کند. این کشور نشان داده است که وقتی مردم قدرت واقعی دارند، احساس مسئولیت بیشتری هم می‌کنند.
پس پرسش نهایی این است:
آیا ما هم می‌توانیم سرنوشتمان را مثل مردم سوئیس، به دست خودمان بسازیم؟
شاید پاسخ را در این جمله از اُرُد بزرگ پیدا کنیم:
"آینده از آنِ ملت‌هایی است که جسارت به‌دست‌گرفتن سرنوشتشان را دارند."


اتحاد مردم؛ راز قدرت پایدار
"هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسان‌های همدل را ندارد." — فیلسوف اُرُد بزرگ
وقتی صحبت از موفقیت‌های پایدار یک کشور می‌شود، معمولاً به اقتصاد قوی، سیاست‌های خردمندانه یا زیرساخت‌های پیشرفته اشاره می‌کنیم. اما پشت همه‌ی این‌ها، چیزی مهم‌تر و بنیادی‌تر نهفته است: اتحاد مردم.
سوئیس نمونه‌ای بی‌نظیر از کشوری است که باوجود تنوع زبانی، فرهنگی و مذهبی، مردمانش به طرز تحسین‌برانگیزی متحد هستند. این اتحاد نه‌تنها از بین نرفته، بلکه به ستون اصلی قدرت این کشور تبدیل شده است.
بیایید ببینیم چطور سوئیس توانسته این همبستگی را حفظ کند و چرا این اتحاد، بازتابی زنده از فلسفه‌ی اُرُد بزرگ است.

تنوع زبانی و فرهنگی؛ مانعی که به فرصت تبدیل شد
سوئیس کشوری کوچک است که چهار زبان رسمی دارد: آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و رومانش. هرکدام از این زبان‌ها با فرهنگ و هویت خاص خودشان همراه هستند. در بیشتر کشورها، چنین تنوعی می‌تواند به جدایی و اختلاف منجر شود؛ اما سوئیس نشان داده است که این تفاوت‌ها می‌توانند به پلی برای اتحاد تبدیل شوند.
مثال ملموس: در کانتون (استان) فریبورگ، مردم دو زبان فرانسوی و آلمانی صحبت می‌کنند. علائم شهری، مدارس و حتی رسانه‌ها به هر دو زبان فعالیت می‌کنند. مردم این منطقه نه‌تنها زبان همدیگر را یاد می‌گیرند، بلکه به فرهنگ‌های یکدیگر هم احترام می‌گذارند.

چگونه سوئیس اتحاد را حفظ کرده است؟
سوئیس رازهایی دارد که توانسته این سطح از همبستگی را ایجاد و نگهداری کند:
1. سیستم فدرالی و احترام به محلی‌گرایی
سوئیس به‌جای تمرکز قدرت در پایتخت، به هر کانتون (استان) خودمختاری داده است. هر کانتون قوانین، آموزش، زبان و حتی مالیات‌های خودش را دارد. این سیستم باعث می‌شود مردم هر منطقه احساس کنند که فرهنگ و هویتشان محترم شمرده می‌شود و نیازی به مبارزه برای دیده‌شدن ندارند.
مثال ملموس: کانتون تیچینو که در جنوب سوئیس قرار دارد، به زبان ایتالیایی صحبت می‌کند. آن‌ها در عین حال که به زبان و فرهنگ خود پایبندند، به قوانین کلی کشور هم احترام می‌گذارند. این هم‌زیستیِ دوگانه میان هویت محلی و ملی، ریشه‌ی اتحاد آن‌هاست.

2. آموزش همبستگی از کودکی
در مدارس سوئیس، دانش‌آموزان فقط درس‌های معمولی مثل ریاضی و علوم را یاد نمی‌گیرند؛ آن‌ها یاد می‌گیرند که چطور در کنار دیگران زندگی کنند، چطور تفاوت‌ها را بپذیرند و چطور اختلافات را از طریق گفت‌وگو حل کنند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"کودکی که دوستی، همکاری و همبستگی را یاد می‌گیرد، بزرگسالی آزاد و خردمند خواهد شد."

3. احترام به زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف
در سوئیس، هیچ زبانی بر دیگری برتری ندارد. همه‌ی زبان‌ها رسمی و برابر هستند. حتی رئیس‌جمهور هم در سخنرانی‌هایش باید به همه‌ی زبان‌ها صحبت کند.
مثال ملموس: وقتی در سوئیس انتخابات برگزار می‌شود، تمام تبلیغات سیاسی به چهار زبان ترجمه می‌شود. حتی گزارش‌های خبری بزرگ هم به زبان‌های مختلف ارائه می‌شوند تا هیچ شهروندی احساس طردشدگی نکند.

4. اقتصاد مبتنی بر عدالت اجتماعی
یکی از دلایل مهم اتحاد مردم سوئیس، اقتصاد منصفانه‌ی آن‌هاست. فاصله‌ی طبقاتی در سوئیس به‌شدت کم است و کسی احساس نمی‌کند نادیده گرفته شده یا از جامعه طرد شده است.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"شادی کجاست؟ جایی که همه ارزشمند هستند."

اتحاد در بحران‌ها؛ آزمون واقعی همبستگی
یک جامعه‌ی متحد، زمانی ارزش واقعی‌اش را نشان می‌دهد که بحران پیش بیاید. سوئیس در طول تاریخ بارها این اتحاد را ثابت کرده است.
مثال ملموس: در دوران همه‌گیری کرونا، مردم سوئیس به‌صورت داوطلبانه به سالمندان و افرادی که در قرنطینه بودند، کمک می‌کردند. سوپرمارکت‌ها محصولات ضروری را به قیمت عادلانه فروختند و دولت با کمک مالی، اجازه نداد کسی زیر فشار اقتصادی خرد شود.
نتیجه‌گیری: اتحاد، رمز ماندگاری یک ملت
سوئیس به ما نشان می‌دهد که اتحاد، نه‌تنها یک شعار زیبا، بلکه یک ضرورت واقعی برای ساختن جامعه‌ای پایدار و قدرتمند است. مردم سوئیس، با پذیرش تفاوت‌ها، احترام به هویت‌های گوناگون، آموزش همبستگی و ساختن اقتصادی عادلانه، موفق شده‌اند کشوری بسازند که حتی در دل بحران‌ها هم متحد و پایدار باقی بماند.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"همبستگی مردمی، سنگ بنای ساختن جهانی بهتر است."
پرسش پایانی: اگر سوئیس توانسته به چنین اتحادی برسد، آیا ما هم می‌توانیم به آن دست پیدا کنیم؟


احزاب و رسانه‌های آزاد؛ ستون‌های مردمسالاری
"احزاب آزاد، ستون‌های بالندگی و رشد کشورها هستند." — فیلسوف اُرُد بزرگ
در یک جامعه‌ی دموکراتیک، مردم حق دارند صدای خود را به گوش حاکمان برسانند، افکارشان را بیان کنند و در انتخاب مسیر کشورشان نقش داشته باشند. اما اگر این صداها سانسور شوند، اگر مردم به اطلاعات واقعی دسترسی نداشته باشند، آیا چیزی از دموکراسی باقی می‌ماند؟
سوئیس یکی از بهترین نمونه‌های کشوری است که احزاب سیاسی آزاد و رسانه‌های مستقل، ستون‌های اصلی مردمسالاری آن را تشکیل می‌دهند. این بخش از کتاب، به‌دنبال نشان‌دادن این است که چگونه سوئیس با تکیه بر آزادی سیاسی و رسانه‌ای، به الگویی زنده از فلسفه‌ی اُرُد بزرگ تبدیل شده است.

چندصدایی سیاسی؛ چرا احزاب آزاد مهم‌اند؟
در بسیاری از کشورها، یک یا دو حزب بزرگ صحنه‌ی سیاسی را قبضه کرده‌اند و صدای مخالفان به حاشیه رانده می‌شود. اما در سوئیس، احزاب سیاسی متنوع و فعال هستند و هر کدام نماینده‌ی بخشی از مردم‌اند.
سوئیس به‌جای دعواهای حزبی و حذف رقیب، مدلی از دموکراسی توافقی را پیاده کرده است؛ به این معنا که احزاب حتی در صورت اختلاف نظر، به‌دنبال توافق و سازش می‌گردند.
مثال ملموس: شورای فدرال سوئیس (قوه‌ی اجرایی کشور) همیشه از اعضای چندین حزب مختلف تشکیل می‌شود. این یعنی حتی حزب مخالف دولت هم در اداره‌ی کشور نقش دارد و کنار گذاشته نمی‌شود.
احزاب؛ راهنمای مردم، نه ابزار قدرت
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"احزاب آزاد، ستون های بالندگی و رشد کشورها هستند. احزاب شایسته، به دنبال تمامیت خواهی سیاسی نیستند".
در سوئیس، احزاب بیشتر از آن‌که به‌دنبال کسب قدرت باشند، به‌عنوان راهنما و نماینده‌ی افکار مردم عمل می‌کنند. آن‌ها به جای دروغ‌پردازی و هیاهو، برنامه‌های اجرایی و راه‌حل‌های عملی ارائه می‌دهند.
مثال ملموس: حزب سبزهای سوئیس که طرفدار محیط‌زیست است، سال‌ها تلاش کرد تا قوانینی برای حفاظت از طبیعت تصویب شود. وقتی در همه‌پرسی ۲۰۲۱، قانون جدید مالیات کربن رد شد، این حزب ناامید نشد و دوباره با طرح‌های بهتری به میدان آمد.
رسانه‌های آزاد؛ نجات‌دهنده‌ی حقیقت
"رسانه‌های براستی آزاد، دشمن همیشگی بزهکارانند چرا که ندای واقعیت هستند." — فیلسوف اُرُد بزرگ
رسانه‌ها، چشم و گوش مردم‌اند. اگر این چشم و گوش فریب‌خورده یا بسته شوند، مردم در تاریکی نگه داشته می‌شوند. در سوئیس، رسانه‌ها به‌شدت مستقل‌اند و اجازه ندارند دروغ‌پراکنی یا سانسور کنند.
مثال ملموس: در ماجرای رسوایی مالی یک شرکت بزرگ سوئیسی در سال ۲۰۱۹، رسانه‌ها بدون هیچ فشاری از سوی دولت، تمام جزئیات را افشا کردند. دولت هم به‌جای سرکوب، از این افشاگری حمایت کرد و اصلاحات لازم را انجام داد.
شفافیت سیاسی؛ مردم، ناظر همیشگی قدرت
در سوئیس، سیاستمداران می‌دانند که زیر ذره‌بین رسانه‌ها و مردم هستند. این شفافیت باعث می‌شود فساد به‌شدت کاهش یابد.
مثال ملموس: هر نماینده‌ی پارلمان در سوئیس موظف است تمام درآمدهای جانبی و حمایت‌های مالی‌ای که دریافت می‌کند را اعلام کند. اگر کسی این کار را نکند، توسط رسانه‌ها و مردم به‌شدت زیر سوال می‌رود.
حق انتقاد؛ سنگ بنای آزادی بیان
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"جامعه‌ای که از انتقاد بترسد، هرگز پیشرفت نخواهد کرد."
در سوئیس، هر کسی می‌تواند از دولت، احزاب، و حتی افراد قدرتمند انتقاد کند — بدون ترس از مجازات. این آزادی بیان، باعث می‌شود سیاستمداران همیشه مجبور باشند پاسخگو باشند.
مثال ملموس: وقتی دولت سوئیس در مدیریت واکسن کرونا دچار تأخیر شد، رسانه‌ها به‌شدت انتقاد کردند. دولت هم به‌جای سانسور، به مردم توضیح داد که مشکل چه بوده و چطور قصد دارد جبران کند.
نتیجه‌گیری کوبنده: آزادی سیاسی و رسانه‌ای، قلب دموکراسی است
سوئیس نشان داده است که دموکراسی واقعی، فقط در انتخابات خلاصه نمی‌شود. برای داشتن جامعه‌ای آزاد و پایدار، نیاز به احزاب متنوع، رسانه‌های مستقل و آزادی بیان است.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"جامعه‌ای که در آن مردم ندانند چه می‌گذرد، جامعه‌ای مرده است."
پرسش پایانی: آیا ما هم می‌توانیم به‌جای سانسور و انحصارطلبی، به سمت آزادی بیان و چندصدایی واقعی حرکت کنیم؟


مسئولیت‌پذیری مردم؛ کلید آزادی پایدار
"آزادی هدیه و کادو نیست، آزادی مسئولیت است و بی‌شک مردم بی‌تفاوت، آزادی ندارند." — فیلسوف اُرُد بزرگ
آزادی وقتی ارزشمند و پایدار می‌مونه که مردم فقط مصرف‌کننده‌ی آن نباشند، بلکه خودشون در حفاظت و پیشبردش نقش داشته باشند. سوئیس نمونه‌ای زنده از جامعه‌ای است که مردمش، نه‌تنها به آزادی رسیده‌اند، بلکه مسئولیت حفظ آن را هم برعهده دارند.
آزادی؛ نعمتی که نیاز به نگهبان دارد
بسیاری از جوامع، وقتی به آزادی می‌رسند، به مرور آن را از دست می‌دهند؛ چرا؟ چون مردم فکر می‌کنند آزادی، چیزی ثابت و همیشگی است و نیازی به تلاش ندارد. اما سوئیسی‌ها در طول تاریخ یاد گرفته‌اند که آزادی، اگر مراقبت نشود، به‌راحتی از دست می‌رود.
مثال ملموس: در جنگ جهانی دوم، سوئیس با این‌که درگیر جنگ نشد، اما مردمش داوطلبانه آموزش نظامی دیدند و آماده‌ی دفاع از کشور شدند. آن‌ها می‌دانستند آزادی، فقط زمانی دوام دارد که مردم حاضر باشند برایش بایستند.
مسئولیت در برابر محیط‌زیست؛ همگام با طبیعت
سوئیسی‌ها معتقدند آزادی فقط مربوط به سیاست نیست؛ بلکه مسئولیت‌پذیری در برابر طبیعت هم بخشی از وظیفه‌ی شهروندی آن‌هاست.
مثال ملموس: مردم سوئیس به‌جای این‌که منتظر باشند دولت مشکل محیط‌زیست را حل کند، خودشان پیش‌قدم می‌شوند. تفکیک زباله، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، و حتی شرکت در پروژه‌های پاک‌سازی طبیعت، وظیفه‌ی هر شهروند محسوب می‌شود. جالب‌تر این‌که، در برخی شهرهای کوچک، اگر کسی زباله‌اش را درست تفکیک نکند، همسایه‌ها دوستانه به او تذکر می‌دهند — این یعنی جامعه‌ی مسئولیت‌پذیر!
مشارکت مردمی؛ هر رأی یک مسئولیت است
در خیلی از کشورها، مردم فقط موقع انتخابات سر و کله‌شان پیدا می‌شود و بعدش کار را به دولت می‌سپارند. اما در سوئیس، مردم می‌دانند که رأی‌دادن تنها آغاز ماجراست، نه پایان آن.
مثال ملموس: مردم سوئیس در سال چندین بار به همه‌پرسی‌های مختلف دعوت می‌شوند. حتی برای تصمیمات به‌ظاهر کوچک، مثل ساخت‌وساز یک جاده‌ی جدید یا تعیین بودجه‌ی مدرسه‌ها، مردم رأی می‌دهند. حضور پررنگ در این رأی‌گیری‌ها، نشان‌دهنده‌ی حس مسئولیت جمعی است.
کار داوطلبانه؛ فرهنگ کمک بی‌چشم‌داشت
یکی از ستون‌های پنهان موفقیت سوئیس، فرهنگ کار داوطلبانه است. مردم فقط برای خودشان زندگی نمی‌کنند؛ بلکه به جامعه‌شان هم خدمت می‌کنند.
مثال ملموس: در شهرهای کوچک سوئیس، خیلی از آتش‌نشان‌ها، داوطلب هستند. یعنی بدون گرفتن حقوق، شب‌ها و روزها آماده‌اند تا جان و مال همشهری‌هایشان را نجات دهند. این روحیه‌ی ایثار و مسئولیت‌پذیری، چیزی نیست که با دستور دولت ایجاد شود — این فرهنگ، از خود مردم می‌آید.
آموزش مسئولیت‌پذیری؛ شروع از کودکی
هیچ جامعه‌ای یک‌شبه مسئولیت‌پذیر نمی‌شود. سوئیس این را خوب می‌داند و به همین دلیل، از کودکی به بچه‌ها یاد می‌دهد که شهروند خوب بودن یعنی چه.
مثال ملموس: در مدارس سوئیس، علاوه‌بر درس‌های معمولی، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند چطور در اجتماع فعال باشند. مثلاً باید پروژه‌هایی انجام بدهند که به جامعه‌ی محلی‌شان کمک کند — مثل کاشت درخت، کمک به سالمندان یا حتی برنامه‌ریزی برای حل یک مشکل شهری کوچک.

نتیجه‌گیری: آزادی بدون مسئولیت، سرابی بیش نیست
سوئیس به دنیا نشان داده که آزادی، تنها وقتی دوام دارد که مردم آن را به‌عنوان یک مسئولیت بپذیرند، نه فقط یک حق. جامعه‌ای که فقط انتظار دارد آزادی به او داده شود، دیر یا زود آن را از دست می‌دهد.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"آزادی را باید پاس داشت، همان‌گونه که جان را."
پرسش پایانی: آیا ما آماده‌ایم به‌جای این‌که فقط از آزادی حرف بزنیم، برای نگه‌داشتن آن قدمی برداریم؟


نتیجه‌گیری نهایی: سوئیس و اُرُدیسم؛ الگویی برای آینده‌ی ما
"همه مردم یک سرزمین، باید پیشوای آزادی و آزادی‌خواهی باشند." — فیلسوف اُرُد بزرگ
در طول این کتاب، سفری به دل سوئیس داشتیم؛ کشوری که انگار روح اُرُدیسم در جای‌جای آن دمیده شده است. از کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی آلپ تا کوچه‌پس‌کوچه‌های آرام شهرهای کوچک، از آزادی فردی تا دموکراسی مستقیم، از اتحاد مردمی تا مسئولیت‌پذیری اجتماعی — سوئیس نشان داده است که آرمان‌هایی که اُرُد بزرگ از آن‌ها سخن می‌گوید، فقط رویا نیستند؛ بلکه می‌توانند به واقعیت تبدیل شوند.
اما حالا وقت یک پرسش اساسی است: آیا ما هم می‌توانیم چنین جامعه‌ای بسازیم؟
آزادی؛ به‌دست‌آوردنی، نه بخشیدنی
یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که از سوئیس می‌گیریم، این است که آزادی، هدیه‌ای نیست که حاکمان به مردم بدهند. آزادی، چیزی است که مردم باید آن را بخواهند، برایش بجنگند و بعد هم برای حفظش، مسئولانه رفتار کنند.
در بسیاری از کشورها، مردم انتظار دارند دولت‌ها برایشان آزادی، رفاه و عدالت بیاورند. اما سوئیس نشان می‌دهد که آزادی وقتی معنا دارد که مردم خودشان سازنده‌ی آن باشند. آزادی بدون آگاهی و مشارکت، توهمی بیش نیست.
اُرُد بزرگ می‌گوید:  "آگاهی، تنها راه رسیدن به آزادیست.  همای پادشاهی بر شانه همه مردم یک کشور خواهد نشست، هنگامی که آنها به دموکراسی و مردمسالاری واقعی رسیده باشند."
دموکراسی واقعی، صدای مردم واقعی
دموکراسی در خیلی از کشورها به انتخاب‌های دوره‌ای محدود شده است. مردم رأی می‌دهند، بعد کنار می‌کشند و منتظر می‌مانند تا دولت‌ها کار را پیش ببرند.  اما سوئیس نشان داده است که دموکراسی، چیزی فراتر از انتخابات است — دموکراسی یعنی مردم، همیشه و در هر لحظه، تصمیم‌گیرنده‌ی اصلی باشند.
سوئیس به ما یاد می‌دهد:

   مردم نباید فقط رأی‌دهنده باشند؛ باید تصمیم‌گیرنده باشند.
   قدرت واقعی، وقتی معنا دارد که در دستان مردم باشد.
   هر شهروند باید خودش را بخشی از حاکمیت بداند، نه صرفاً یک تماشاگر.


اُرُد بزرگ می‌گوید: "ملت‌های آگاه، خود سرنوشتشان را می‌سازند."

اتحاد؛ نیروی شکست‌ناپذیر
سوئیس با چهار زبان، فرهنگ‌های متفاوت و اقوام گوناگون، نشان داده است که اتحاد، فراتر از شباهت‌هاست. مردم این کشور به ما می‌گویند که تفاوت‌ها، وقتی همراه با احترام و پذیرش باشند، نه‌تنها مانع نیستند، بلکه جامعه را قوی‌تر و غنی‌تر می‌کنند.
در دنیایی که سیاستمداران با دامن‌زدن به اختلاف‌ها سعی می‌کنند مردم را به جان هم بیندازند، سوئیس با اتحاد مردمی‌اش به ما یادآوری می‌کند: قدرت واقعی، از دل همبستگی می‌جوشد.
اُرُد بزرگ می‌گوید: "هیچ آذرخشی، نیروی مردم همدل را ندارد."
مسئولیت‌پذیری؛ ستون پنهان آزادی
آزادی بدون مسئولیت، مثل آتشی است که زود خاموش می‌شود. مردم سوئیس به ما یاد داده‌اند که آزادی، وقتی دوام می‌آورد که هر شهروند، خودش را نگهبان آن بداند.
از تصمیم‌گیری‌های محلی گرفته تا حفاظت از محیط‌زیست، از فعالیت‌های داوطلبانه تا مشارکت در همه‌پرسی‌ها — سوئیسی‌ها به ما نشان داده‌اند که جامعه‌ی آزاد، بدون شهروندان مسئول، معنایی ندارد.
اُرُد بزرگ می‌گوید : "هر انسان، نگهبان آزادی خویش است."

آیا ما هم می‌توانیم؟
اینجا به بخش مهم ماجرا می‌رسیم. آیا ما هم می‌توانیم جامعه‌ای مثل سوئیس بسازیم؟ آیا می‌توانیم آرمان‌های اُرُدیسم را در سرزمین خودمان، در دل فرهنگ خودمان زنده کنیم؟
جواب ساده است: بله، اما به یک شرط.
باید از خودمان شروع کنیم.

   اگر ما آزادی را فقط یک آرزو ببینیم، هیچ‌وقت به آن نمی‌رسیم.
   اگر منتظر باشیم دیگران برایمان عدالت و دموکراسی بیاورند، همیشه در انتظار خواهیم ماند.
   اگر به اختلاف‌ها دامن بزنیم، هیچ‌وقت قوی نخواهیم شد.

   اگر مسئولیت‌ها را به گردن دیگران بیندازیم، آزادی‌مان را هم به آن‌ها تقدیم کرده‌ایم.

پایان یا آغاز؟
سوئیس نمونه‌ای زنده از جامعه‌ای است که ارزش‌های اُرُدیسم را زندگی می‌کند؛ آزادی، دموکراسی، اتحاد، و مسئولیت‌پذیری — همه کنار هم. اما این کتاب نباید فقط یک پایان باشد؛ باید یک آغاز باشد. آغاز سفری برای ساختن جامعه‌ای بهتر، آگاه‌تر و آزادتر.
اُرُد بزرگ می‌گوید:
"تاریخ نشان داده است تا خواستار آزادی نباشیم، کسی آن را به ما نمی‌دهد."
پس... آیا ما آماده‌ایم خواستن را آغاز کنیم؟

دانلود نسخه PDF کتاب سوئیس نزدیک‌ترین کشور به آرمان‌های فلسفه اُرُدیسم

برای مطالعه روی مرورگر خود روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.flipbookpdf.net/web/site/3960a5918ce9988684bac234cbe6919e4d7f72f6202503.pdf.html

برای مطالعه در فایل پی دی اف PDF

https://www.flipbookpdf.net/web/site/3960a5918ce9988684bac234cbe6919e4d7f72f6202503.pdf.html

دانلود فایل پی دی اف pdf کتاب

https://cdnc.heyzine.com/files/uploaded/v2/183ee9cbeb81e0f98953780af434ec9d6b4d163f.pdf

پ ن : بنیانگذار مکتب فلسفی اردیسم ، فیلسوف ارد بزرگ است او بزرگترین فیلسوف جهان در حال حاضر است و مریدان بسیاری در سرتاسر جهان دارد. در حال حاضر زنده است و در شهر کرج مرکز استان البرز ایران زندگی می کند . همگان برای دیدارش از سراسر جهان به این شهر می روند تا از دانشش بهره مند گردند.

کتاب شباهت‌های فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار - ناهید ناظری

 دانلود کتاب شباهت‌های فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار - در آدرس روبرو : https://www.scribd.com/document/813844563/

کتاب شباهت‌های فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار

ناهید ناظری

انجمن دیالکتیک در فلسفه اُرُدیسم ونکوور - کانادا

Dialectics in the philosophy of Orodism

این کتاب را تقدیم می کنم به:

همه عاشقان حکمت و فلسفه اُرُدیسم

فهرست

فصل اول: مقدمه‌ای بر فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار
فصل دوم: اصول بنیادین فلسفه اُرُد بزرگ
فصل سوم: ظهور نظریه حالت پایدار
فصل چهارم: موضوعات مشترک: بی‌زمانی و تحول پیوسته
فصل پنجم: تفاوت‌ها و تضادها
فصل ششم: برداشت‌ها و تفسیرهای مدرن
فصل هفتم: پیامدهای فلسفی خلق مداوم
فصل هشتم: اهمیت انسان در زمینه‌های بی‌زمان
فصل نهم: نقدها و گسترش‌های فلسفی
فصل دهم: کیهان‌شناسی و آگاهی وجودی
فصل یازدهم: نتیجه‌گیری و آینده‌نگری

فصل اول: مقدمه‌ای بر فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار

فلسفه اُرُد بزرگ با دیدگاهی بی‌کرانه به گیتی و جایگاه انسان در آن، آموزه‌هایی ارائه می‌کند که بر بی‌زمانی و پویایی جهان تأکید دارد. اُرُد بزرگ، با عبارات تأثیرگذار مانند: "گیتی بی‌آغاز و بی‌پایان است" و "ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم، آمده‌ایم تا شکوفا شویم"، تلاش دارد تا تفکری کل‌نگر را ترویج دهد که در آن انسان نه به‌عنوان موجودی جدا، بلکه بخشی از یک کل عظیم دیده می‌شود.

از نگاه او، هستی و گیتی نه تنها تغییرپذیر بلکه در حال دگرگونی مستمر هستند. این دیدگاه مشابه اصولی است که در علم فیزیک و کیهان‌شناسی مدل‌های کلان مطرح شده است. اُرُد بزرگ، همچنین بر اهمیت هماهنگی میان انسان و طبیعت تأکید می‌کند و معتقد است تنها از طریق این هماهنگی می‌توان به آرامش و رشد واقعی دست یافت.

مرور کلی بر کیهان‌شناسی مدل حالت پایدار و اهمیت تاریخی آن

مدل حالت پایدار (Steady State Model) که در دهه ۱۹۴۰ توسط فرد هویل، توماس گولد و هرمان باندی معرفی شد، دیدگاهی رادیکال در مقابل نظریه مهبانگ بود. این نظریه بر این باور است که جهان در یک حالت یکنواخت و پایدار وجود داشته و همیشه وجود خواهد داشت. برخلاف مدل مهبانگ که آغازی برای جهان قائل است، مدل حالت پایدار معتقد است که ماده به‌طور پیوسته در کیهان تولید می‌شود تا چگالی جهان ثابت بماند.

در این مدل، نه آغازی برای کیهان وجود دارد و نه پایانی. این دیدگاه که به نوعی با اندیشه‌های اُرُد بزرگ درباره "بی‌کرانگی گیتی" شباهت دارد، در دوران خود انقلابی در تفکر علمی ایجاد کرد و پرسش‌های جدیدی درباره ذات زمان، مکان و تغییرات مطرح نمود.

"گیتی بی‌آغاز و بی‌پایان است. ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم." - اُرُد بزرگ

با این حال، این مدل نیز با چالش‌های بسیاری مواجه شد، به‌ویژه پس از کشف تابش زمینه کیهانی در دهه ۱۹۶۰ که به‌طور گسترده‌ای نظریه مهبانگ را تأیید کرد. باوجود این، مفاهیم بنیادین مدل حالت پایدار هنوز الهام‌بخش بسیاری از مباحث فلسفی و علمی باقی مانده‌اند و می‌توان آن‌ها را به نحوی در هم‌افزایی با دیدگاه‌های اُرُد بزرگ مورد بررسی قرار داد.

اهمیت موضوع

این مقدمه نشان می‌دهد که مقایسه فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار نه تنها راهی برای درک بهتر آموزه‌های این دو دیدگاه است، بلکه می‌تواند بستری برای ایجاد تفکر میان‌رشته‌ای میان علم و فلسفه فراهم آورد. تلفیق این دو نگاه، پرسش‌های جدیدی در مورد طبیعت گیتی و نقش انسان در آن مطرح می‌کند و می‌تواند راه‌حلی برای چالش‌های مدرن انسانیت ارائه دهد.

 

فصل دوم: اصول بنیادین فلسفه اُرُد بزرگ

اصول بنیادین فلسفه اُرُد بزرگ

تحلیل دقیق فلسفه اُرُد بزرگ در مورد بی‌زمانی و پویایی جهان

فلسفه اُرُد بزرگ با ارائه دیدگاه‌هایی عمیق در مورد گیتی و هستی، مفهومی فراگیر از بی‌زمانی و پویایی جهان مطرح می‌کند. این اصول نشان‌دهنده تمایل به تبیین گیتی به‌عنوان سامانه‌ای پویا و در حال دگرگونی همیشگی هستند. از نگاه اُرُد بزرگ، جهان نه آغاز مشخصی دارد و نه پایانی معین، بلکه روندی دائمی از خلق و تکامل است.

او تأکید می‌کند که تغییر، ویژگی اصلی و جدایی‌ناپذیر گیتی است و همه موجودات بخشی از این چرخه بی‌پایان هستند. این دیدگاه که در عبارات مشهور وی مانند:

    "گیتی ناز ما را نمی‌کشد؛ جهان با ما و یا بی ما، در حال دگرگونی است."

به‌خوبی نمایان است، دعوتی به درک عمیق‌تر از نظم کیهانی و همزیستی انسان با طبیعت است. اُرُد بزرگ باور دارد که فهم تغییرات جهان، به انسان آرامش می‌بخشد و او را به پذیرش و تطبیق با این جریان مستمر هدایت می‌کند.

بررسی مفاهیم کلیدی همچون «هماهنگی پویا» و «نقش انسان در تحول جهانی»

یکی از مفاهیم کلیدی در فلسفه اُرُد بزرگ، هماهنگی پویا است. این مفهوم بیانگر آن است که انسان باید به‌جای تلاش برای ایستادگی در برابر تغییرات گیتی، با آن‌ها همراه شود و در این مسیر، رشد و پیشرفت خود را ممکن سازد. او در این رابطه می‌گوید:

    "با سرشت گیتی که همان دگرگونی است، همراه باشیم."

نقش انسان در این روند، نه تنها به‌عنوان موجودی تحت تأثیر گیتی بلکه به‌عنوان موجودی خلاق تعریف می‌شود که می‌تواند بخشی از این جریان تحول‌آفرین باشد. اُرُد بزرگ باور دارد که انسان‌ها به‌مثابه سرشاخه‌های گیتی، وظیفه دارند با رشد و بالندگی، به بهبود جهان پیرامون خود کمک کنند. او می‌گوید:

    "ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم؛ آمده‌ایم تا شکوفا شویم و سرشاخه‌ای زیباتر را به جهان هدیه دهیم."

این نگرش، مسئولیتی اخلاقی برای انسان تعریف می‌کند: حفظ و تقویت محیط زیست و پیوستن به جریان پویای جهان.

"شناخت درست فراخنای بیکران گیتی، آدم‌های خشن را هم، آرام و نرم‌خو خواهد نمود." - اُرُد بزرگ

این گفته به‌وضوح نشان می‌دهد که آگاهی از بی‌پایانی و پویایی گیتی، تأثیری آرام‌بخش و الهام‌بخش بر انسان دارد. با پذیرش این حقیقت، انسان‌ها می‌توانند از محدودیت‌های ذهنی و تعصبات رهایی یابند و با دیگر موجودات و جهان، رابطه‌ای مثبت و هماهنگ برقرار کنند.

چکیده و نتیجه‌گیری

فلسفه اُرُد بزرگ، اصول بنیادین خود را بر مبنای پذیرش تغییر و هماهنگی با جریان گیتی بنا نهاده است. این فلسفه تأکید می‌کند که انسان با درک جایگاه خود در این چرخه بی‌پایان، می‌تواند به نقش مؤثرتری در گسترش زیبایی و هماهنگی جهانی دست یابد.

فصل سوم: ظهور نظریه حالت پایدار

تاریخچه و توسعه نظریه حالت پایدار

نظریه حالت پایدار (Steady State Theory) یکی از مهم‌ترین مدل‌های کیهان‌شناسی است که در قرن بیستم به‌عنوان جایگزینی برای نظریه مهبانگ (Big Bang Theory) مطرح شد. این نظریه نخستین بار در سال 1948 توسط سه دانشمند برجسته، هرمان بوندی، توماس گولد و فرد هویل ارائه شد. در این مدل، جهان به‌عنوان یک سامانه‌ای بی‌زمان، ایستا از نظر مقیاس بزرگ، اما در عین حال در حال ایجاد مداوم ماده جدید تصور می‌شود.

اصلی‌ترین ایده این نظریه این است که جهان هیچ آغازی نداشته و هیچ پایانی نیز نخواهد داشت؛ بلکه در حالت کلی، ظاهر آن ثابت باقی می‌ماند. در عین حال، به دلیل گسترش کیهانی، خلق مداوم ماده باعث می‌شود که تراکم جهان همچنان یکسان بماند.

این دیدگاه با اصول فلسفی قدیمی از جمله ایده‌های یونانیان باستان درباره ازلیت جهان هماهنگ است. در حقیقت، نظریه حالت پایدار تلاش می‌کند میان مفاهیم متافیزیکی و علمی پلی ایجاد کند.

دلایل شکل‌گیری و حمایت از نظریه

زمانی که نظریه حالت پایدار مطرح شد، جامعه علمی با محدودیت‌های بسیاری در شواهد تجربی روبه‌رو بود. نظریه مهبانگ، اگرچه در دهه 1920 مطرح شده بود، هنوز مورد پذیرش کامل نبود. برخی از دلایل حمایت از نظریه حالت پایدار عبارت بودند از: پرهیز از فرضیه "آغاز جهان": نظریه حالت پایدار، برخلاف نظریه مهبانگ، نیازی به توضیح چگونگی آغاز کیهان نداشت. این مدل با طبیعت علمی که تلاش می‌کند به چرخه‌های پایدار و پیوسته فکر کند، هماهنگی بیشتری داشت.

    عدم نیاز به نقطه تکینگی: نظریه مهبانگ، به دلیل معرفی مفاهیم همچون تکینگی (Singularity)، برای بسیاری از دانشمندان غیرقابل قبول بود. نظریه حالت پایدار این مشکل را با فرض تولید مداوم ماده حل کرد. پشتیبانی از مشاهده‌های محدود: در آن زمان، شواهد مربوط به گسترش کیهان با هر دو نظریه سازگار بود، بنابراین نظریه حالت پایدار جذابیتی خاص داشت.

دلایل مخالفت و چالش‌های اولیه

با وجود حمایت اولیه، نظریه حالت پایدار با چالش‌های متعددی روبرو شد. از جمله مهم‌ترین این چالش‌ها:

    مشاهدات مرتبط با تابش زمینه کیهانی: کشف تابش زمینه کیهانی (Cosmic Microwave Background Radiation) در دهه 1960 یکی از ضربه‌های اساسی به نظریه حالت پایدار بود. این کشف، مدرکی قوی برای تایید نظریه مهبانگ به شمار می‌رفت.

    توزیع کهکشانی: مطالعات جدید درباره توزیع کهکشان‌ها نشان داد که جهان در گذشته متفاوت از حال بوده و این به نفع نظریه مهبانگ بود.

کمبود توضیح دقیق درباره خلق ماده جدید: یکی از چالش‌های نظریه حالت پایدار، توضیح دقیق درباره مکانیزم تولید ماده جدید بود که در سطح علمی ضعیف ارزیابی شد.

نقش تاریخی نظریه حالت پایدار

اگرچه نظریه حالت پایدار امروز دیگر مورد حمایت جدی قرار ندارد، اما نقشی تاریخی در توسعه علم کیهان‌شناسی ایفا کرده است. این نظریه:

    به عنوان یک جایگزین علمی معتبر در برابر نظریه مهبانگ، باعث گسترش تحقیقات کیهانی شد.

    توجه دانشمندان را به سوالات بنیادین درباره ساختار و تحول جهان جلب کرد.

    بستری برای ترکیب ایده‌های فلسفی و علمی درباره بی‌زمانی جهان فراهم نمود.

فصل چهارم: موضوعات مشترک: بی‌زمانی و تحول پیوسته

مقدمه

یکی از جنبه‌های قابل‌توجه در مقایسه میان فلسفه اُرُد بزرگ و نظریه حالت پایدار، تأکید هر دو بر مفهوم بی‌زمانی و تحول پیوسته است. این فصل به بررسی این دو دیدگاه می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه بی‌زمانی به‌عنوان مفهومی فلسفی و علمی می‌تواند نقطه مشترک بین این دو جهان‌بینی باشد.

بخش اول: بی‌زمانی در فلسفه اُرُد بزرگ

1. مفهوم بی‌زمانی در نگاه اُرُد بزرگ

اُرُد بزرگ معتقد است که گیتی بی‌آغاز و بی‌پایان است و انسان تنها ذره‌ای کوچک از این پهنه بی‌کران محسوب می‌شود. او در کتاب سرخ می‌نویسد:

    «میدان دید ما از گیتی و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، با همه فراخنایی خود، می‌تواند به اندازه شبنمی کوچک باشد از جهانی بسیار بسیار بزرگ‌تر.»

این بیان، بی‌زمانی را به‌عنوان ویژگی بنیادی گیتی معرفی می‌کند که در آن همه چیز در حال دگرگونی و تحول است.

2. دگرگونی ابدی

در فلسفه اُرُد بزرگ، تحول و دگرگونی به‌عنوان ویژگی ثابت و جدایی‌ناپذیر گیتی مطرح می‌شود. این دیدگاه بر آن است که جهان هیچ‌گاه ثابت نیست و همواره در حال جوشش و پویایی است.

بخش دوم: بی‌زمانی در نظریه حالت پایدار

1. نگاه علمی به بی‌زمانی

نظریه حالت پایدار، برخلاف مدل مهبانگ که بر یک آغاز مشخص برای کیهان تأکید دارد، بر این باور است که جهان همواره وجود داشته و همیشه در حال گسترش است. در این نظریه، فرایند خلق مداوم ماده به‌عنوان سازوکاری برای حفظ چگالی کیهان معرفی می‌شود.

2. پایداری همراه با تحول

یکی از ویژگی‌های کلیدی نظریه حالت پایدار، حفظ تعادل در عین تحول است. این ایده شباهت زیادی به نگاه اُرُد بزرگ به دگرگونی پیوسته در گیتی دارد.

بخش سوم: تطبیق و پیوند میان فلسفه و علم

1. بی‌زمانی به‌عنوان مفهومی میان‌رشته‌ای

هر دو دیدگاه، بی‌زمانی را به‌عنوان یکی از اصول اساسی خود می‌پذیرند. این موضوع می‌تواند زمینه‌ای برای پیوند فلسفه اُرُد بزرگ و نظریه حالت پایدار فراهم کند.

2. نقش انسان در تحول پیوسته

فلسفه اُرُد بزرگ تأکید زیادی بر نقش انسان در تحول جهان دارد، در حالی که نظریه حالت پایدار بیشتر به پویایی کیهان از منظر علمی می‌پردازد. این تفاوت، فرصتی برای گسترش مفاهیم میان‌رشته‌ای ایجاد می‌کند.

نتیجه‌گیری

بی‌زمانی و تحول پیوسته، نقاط اشتراک قابل‌توجهی بین فلسفه اُرُد بزرگ و نظریه حالت پایدار است. با وجود تفاوت‌های رویکردی، این دو دیدگاه می‌توانند الهام‌بخش یکدیگر باشند و به درک عمیق‌تری از مفاهیم اساسی گیتی کمک کنند.

فصل پنجم: تفاوت‌ها و تضادها

مقدمه

در این فصل، به بررسی تفاوت‌های بنیادین میان فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار می‌پردازیم. درحالی‌که هر دو دیدگاه به بی‌پایانی و دگرگونی ابدی جهان اشاره دارند، تفاوت‌های اساسی در رویکردهای آن‌ها نسبت به ماهیت کیهان، نقش انسان، و مکانیزم‌های دگرگونی وجود دارد. این تفاوت‌ها علاوه بر روشن‌تر کردن مرزهای هر دیدگاه، فرصت‌هایی برای آشتی یا ترکیب مفاهیم ایجاد می‌کنند.

تأکید بر مکانیکی بودن کیهان در نظریه حالت پایدار

نظریه حالت پایدار که توسط هویل، بوندی و گلد ارائه شد، جهان را به‌عنوان سیستمی مکانیکی و بدون دخالت عوامل ذهنی یا انسانی بررسی می‌کند. این مدل، پیدایش مداوم ماده را به‌عنوان عاملی برای حفظ چگالی یکنواخت در گیتی مطرح می‌کند و نقش انسان یا هر نوع هوشیاری را در این فرآیند نادیده می‌گیرد.

این دیدگاه صرفاً به قوانین فیزیکی اتکا دارد و مفاهیم فلسفی مانند اخلاق، زیبایی‌شناسی یا هدفمندی کیهان را در تحلیل خود دخیل نمی‌کند. از دیدگاه حالت پایدار، جهان فقط یک ساختار فیزیکی است که بر اساس اصول علمی توصیف می‌شود و هیچ معنای ذاتی یا ارزش اخلاقی در آن وجود ندارد.

عناصر انسان‌محور در فلسفه ارد بزرگ

در مقابل، فلسفه ارد بزرگ، عنصر انسان را به‌عنوان یکی از اجزای اساسی کیهان معرفی می‌کند. ارد بزرگ بر این باور است که "ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم، آمده‌ایم تا شکوفا شویم و سرشاخه‌ای زیباتر را به جهان هدیه دهیم". در این دیدگاه، انسان نه‌تنها ناظری منفعل در برابر کیهان نیست، بلکه به‌عنوان موجودی خلاق و مسئول، نقش فعالی در روند دگرگونی جهان ایفا می‌کند.

ارد بزرگ، گیتی را نه صرفاً به‌عنوان یک ساختار مکانیکی بلکه به‌عنوان شبکه‌ای از روابط انسانی، اخلاقی و معنوی می‌بیند. او معتقد است که "مهر به گیتی، برای ما همچون رابطه گل و گلستان است" و انسان باید با آگاهی از نقش خود در کیهان، به بهبود و ارتقای آن بپردازد.

مقایسه تطبیقی

مکانیکی در مقابل انسانی

یکی از تفاوت‌های عمده میان این دو دیدگاه، نحوه نگاه آن‌ها به ماهیت جهان است. در نظریه حالت پایدار، جهان به‌عنوان یک سیستم مستقل و بدون تأثیرگذاری عامل انسانی دیده می‌شود. درحالی‌که در فلسفه ارد بزرگ، جهان تنها در پرتو تعامل انسان با آن معنادار می‌شود.

هدفمندی کیهان

نظریه حالت پایدار از هدفمندی کیهان سخنی به میان نمی‌آورد، درحالی‌که فلسفه ارد بزرگ، به جهان به‌عنوان محیطی برای رشد، یادگیری و تکامل نگاه می‌کند. این نگاه، انسان را به‌عنوان عنصری محوری در کیهان معرفی می‌کند که می‌تواند با عمل و تفکر خود، مسیر دگرگونی آن را تغییر دهد.

خلق مداوم

درحالی‌که نظریه حالت پایدار به خلق مداوم ماده به‌عنوان یک فرآیند صرفاً فیزیکی می‌نگرد، ارد بزرگ، خلق مداوم را به معنای عمیق‌تری از جمله خلق هنر، دانش و معنویت می‌بیند. این تفاوت نشان‌دهنده گستردگی و تنوع رویکردهای فلسفی و علمی به مفهوم تحول است.

نتیجه‌گیری

تفاوت‌های میان فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار، نه‌تنها چالش‌هایی در مسیر مقایسه این دو دیدگاه ایجاد می‌کند بلکه فرصتی برای گسترش درک ما از ماهیت کیهان فراهم می‌آورد. درحالی‌که نظریه حالت پایدار به ما کمک می‌کند جهان را از دیدگاه علمی و مکانیکی بشناسیم، فلسفه ارد بزرگ ما را به تفکر در مورد معنای وجود و نقش انسان در این کیهان بی‌پایان دعوت می‌کند.

فصل ششم: برداشت‌ها و تفسیرهای مدرن

 مقدمه

در این فصل، به بررسی تفسیرهای مدرن از نظریه حالت پایدار و فلسفه ارد بزرگ می‌پردازیم. با توجه به پیشرفت‌های علمی و تغییرات فلسفی در دهه‌های اخیر، دیدگاه‌های مرتبط با بی‌زمانی، تحول و نقش انسان در کیهان مورد بازاندیشی قرار گرفته‌اند. در این راستا، تحول کیهان‌شناسی فراتر از نظریه حالت پایدار و انطباق آن با فلسفه ارد بزرگ، بستری برای ایجاد فهمی عمیق‌تر از کیهان فراهم کرده است.

تحول کیهان‌شناسی علمی فراتر از نظریه‌های حالت پایدار

پایان نظریه حالت پایدار در علم

با کشف تابش پس‌زمینه کیهانی در سال ۱۹۶۵، نظریه حالت پایدار به‌طور جدی به چالش کشیده شد. این کشف که تأییدی بر نظریه مهبانگ بود، نشان داد که جهان دارای آغازی مشخص است و از آن زمان به‌طور مداوم در حال انبساط بوده است. با این حال، برخی از اصول نظریه حالت پایدار همچنان در قالب فرضیه‌های جدید، مانند مدل‌های چرخه‌ای کیهان، بازتاب یافته‌اند.

مدل‌های جدید و تکامل دیدگاه‌ها

پژوهش‌های جدید در زمینه فیزیک کوانتوم و کیهان‌شناسی چرخه‌ای، ایده‌هایی مشابه با نظریه حالت پایدار را بازتاب داده‌اند. این مدل‌ها بر بی‌پایانی کیهان و چرخه‌های مداوم تغییر تأکید دارند، اما برخلاف حالت پایدار، برای توضیح تغییرات عمده در کیهان، از مفاهیم جدیدی مانند انرژی تاریک و میدان‌های کوانتومی استفاده می‌کنند.

 ارتباط کنونی بین بینش‌های ارد بزرگ و علم کیهان‌شناسی

 هماهنگی فلسفه ارد بزرگ با علم مدرن

فلسفه ارد بزرگ، با تأکید بر پویایی و تحول مداوم، در بسیاری از جنبه‌ها با نظریه‌های جدید علمی هماهنگ است. او بر این باور است که "سامانه گیتی، با آنکه یکنواخت پنداشته می‌شود، ولی رو به پویش و پیشرفت است". این نگاه با ایده گسترش مداوم کیهان و پیدایش مداوم ساختارهای جدید سازگار است.

جایگاه انسان در کیهان

یکی از جنبه‌های مهم فلسفه ارد بزرگ، نقش انسان در دگرگونی کیهان است. این دیدگاه که انسان نه‌تنها ناظر بلکه عامل تحول است، با مفاهیم جدید در کیهان‌شناسی و علوم انسانی تلفیق شده است. درحالی‌که نظریه‌های علمی صرفاً بر قوانین طبیعی تمرکز دارند، فلسفه ارد بزرگ به بُعد انسانی کیهان نیز توجه می‌کند.

 نتیجه‌گیری

برداشت‌های مدرن از فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار، نشان‌دهنده تعامل عمیق میان فلسفه و علم هستند. درحالی‌که نظریه حالت پایدار به‌عنوان یک مدل علمی محدودیت‌هایی داشته، اصول آن در قالب‌های جدید بازتاب یافته‌اند. از سوی دیگر، فلسفه ارد بزرگ با ارائه دیدگاهی انسانی و فراگیر، چارچوبی برای درک کیهان در سطحی عمیق‌تر فراهم می‌آورد.

فصل هفتم: پیامدهای فلسفی خلق مداوم

مقدمه

خلق مداوم، یکی از اصول بنیادین نظریه حالت پایدار است که به تولید مداوم ماده برای حفظ یکنواختی کیهان اشاره دارد. از سوی دیگر، در فلسفه ارد بزرگ، خلق و پویایی مداوم به‌عنوان جوهره هستی مطرح می‌شود. این اصل، پرسش‌های عمیقی درباره نقش انسان در کیهان و معنای وجود مطرح می‌کند. در این فصل، پیامدهای فلسفی این اصل بررسی می‌شود.

ارتباط تجربه انسانی با خلق مداوم

نقش انسان به‌عنوان خالق

فلسفه ارد بزرگ تأکید می‌کند که انسان بخشی از جریان خلق مداوم است. این دیدگاه نشان می‌دهد که هر فرد، با اعمال و افکار خود، به دگرگونی و پیشرفت جهان کمک می‌کند. این ایده، در تضاد با دیدگاه مکانیکی نظریه حالت پایدار قرار دارد که بر تولید ماده بدون دخالت عاملی هوشمند تأکید دارد.

تأثیر بر اخلاق و مسئولیت

خلق مداوم به معنای مسئولیت مداوم انسان در قبال جهان است. ارد بزرگ می‌گوید: "ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم، آمده‌ایم تا شکوفا شویم و سرشاخه‌ای زیباتر را به جهان هدیه دهیم." این جمله تأکید می‌کند که وجود انسان با مسئولیت در برابر کیهان گره خورده است. این نگاه، می‌تواند رویکردهای اخلاقی جدیدی برای تعامل با طبیعت و دیگر انسان‌ها ایجاد کند.

استنتاج‌های اخلاقی و وجودی برآمده از آموزه‌های ارد و نظریه حالت پایدار

هماهنگی با جریان هستی

یکی از اصول کلیدی در فلسفه ارد بزرگ، "نرمش و سازگاری با گیتی" است. این اصل بر همزیستی انسان با طبیعت و احترام به قوانین کیهانی تأکید دارد. نظریه حالت پایدار نیز، به نوعی، بر پذیرش پویایی جهان تأکید می‌کند، اگرچه از منظر علمی به این موضوع می‌پردازد.

ارزش زندگی و خلاقیت

خلق مداوم، به معنای ارزش‌گذاری بر خلاقیت و نوآوری است. در دنیایی که هر لحظه در حال تغییر است، انسان باید با ایده‌ها و دستاوردهای جدید، به پویایی کیهان پاسخ دهد. این اصل، الهام‌بخش هنر، علم و فناوری است و نشان می‌دهد که چگونه خلاقیت می‌تواند به بخشی از جریان بی‌پایان خلق تبدیل شود.

نتیجه‌گیری

خلق مداوم، نه‌تنها به‌عنوان یک اصل علمی بلکه به‌عنوان یک مفهوم فلسفی، تأثیرات عمیقی بر درک ما از کیهان و جایگاه انسان در آن دارد. فلسفه ارد بزرگ با تأکید بر نقش انسان در این فرآیند، الهام‌بخش رویکردهای اخلاقی و وجودی است که می‌تواند به بهبود روابط انسان با طبیعت و دیگر انسان‌ها کمک کند.

فصل هشتم: اهمیت انسان در زمینه‌های بی‌زمان

مقدمه

نقش انسان در کیهان و ارتباط آن با مفاهیم بی‌زمانی، یکی از موضوعات محوری در فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار است. این فصل به بررسی دیدگاه‌های متافیزیکی و علمی درباره اهمیت انسان در جهانی بی‌پایان و بی‌زمان می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این دو رویکرد می‌توانند به‌طور هم‌زمان به درک عمیق‌تر از جایگاه ما در کیهان کمک کنند.

انسان به‌عنوان محور تحول

جایگاه انسان در فلسفه ارد بزرگ

ارد بزرگ انسان را محور تحول و خلاقیت در کیهان می‌داند. او معتقد است که "انسان‌ها باید خود را به‌عنوان بخشی از جریان هستی ببینند، جریانی که بی‌پایان و پویا است." این نگرش، انسان را به‌عنوان بازیگری فعال در خلق و تحول جهانی به تصویر می‌کشد که می‌تواند از طریق هماهنگی با طبیعت و گیتی، به تعادل و پایداری بیشتری دست یابد.

دیدگاه علمی در نظریه حالت پایدار

نظریه حالت پایدار بر پایداری و بی‌زمانی کیهان تأکید دارد، اما نقش خاصی برای انسان به‌عنوان یک عامل خلاق قائل نیست. از نظر این نظریه، انسان بخشی از کیهان است که به دلیل فرآیندهای طبیعی به وجود آمده و با آن تعامل دارد. با این حال، علم مدرن با کشف هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین، بار دیگر بر اهمیت تأثیر انسان بر محیط کیهانی تأکید کرده است.

تعامل میان انسان و کیهان

اهمیت آگاهی و درک

آگاهی انسان از جایگاه خود در جهان، موضوعی است که هر دو دیدگاه به آن توجه دارند. فلسفه ارد بزرگ بر این باور است که انسان می‌تواند با افزایش آگاهی خود از قوانین گیتی و پذیرش مسئولیت‌های اخلاقی، به سازگاری بیشتری با کیهان دست یابد. از سوی دیگر، نظریه‌های علمی نیز تأکید می‌کنند که درک انسان از کیهان، کلید پیشرفت‌های علمی و فناوری است.

نقش انسان در آینده کیهان

فلسفه ارد بزرگ معتقد است که "هر انسان، جهانی کوچک در دل کیهان بزرگ‌تر است" و اعمال و افکار او می‌تواند تأثیری عمیق بر جریان هستی داشته باشد. این دیدگاه، با پیشرفت‌های علمی نظیر امکان استعمار فضا و کشف منابع جدید در جهان‌های دیگر، تلفیق جالبی پیدا می‌کند.

نتیجه‌گیری

اهمیت انسان در زمینه‌های بی‌زمان، موضوعی است که می‌تواند الهام‌بخش رویکردهای جدید در فلسفه، علم و اخلاق باشد. ترکیب دیدگاه‌های فلسفی ارد بزرگ با یافته‌های علمی نظریه حالت پایدار، امکان ایجاد یک چارچوب جامع برای درک بهتر جایگاه انسان در کیهان بی‌پایان را فراهم می‌کند.

فصل نهم: نقدها و گسترش‌های فلسفی

مقدمه

نظریه‌های فلسفی و علمی، حتی با عمق و جامعیت بالا، همواره با نقدها و چالش‌هایی روبه‌رو هستند. فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار نیز از این قاعده مستثنا نیستند. این فصل به بررسی انتقادها و محدودیت‌های این دو چارچوب می‌پردازد و پیشنهادهایی برای گسترش و آشتی میان آن‌ها ارائه می‌کند.

بررسی انتقادها از فلسفه ارد بزرگ

تأکید بر ایده‌آلیسم

یکی از نقدهای اصلی بر فلسفه ارد بزرگ، تأکید بر جنبه‌های ایده‌آلیستی و انسان‌محور آن است. برخی معتقدند که این تأکید ممکن است به نوعی دیدگاه‌های مکانیکی و طبیعی کیهان را نادیده بگیرد. این نقد، به‌ویژه در زمینه‌های علمی‌تر کیهان‌شناسی، مطرح شده است.

نیاز به شواهد تجربی

منتقدان فلسفه ارد بزرگ بر این باورند که بسیاری از مفاهیم آن، نظیر «همزیستی با گیتی» و «نقش انسان در تحول جهانی»،بیشتر جنبه‌های فلسفی دارند و برای پذیرش عمومی، نیازمند شواهد تجربی بیشتری هستند.

 نقدهای نظریه حالت پایدار

 تضاد با شواهد تجربی:

از جمله نقدهای اصلی نظریه حالت پایدار، عدم تطابق آن با شواهد تجربی جدید، مانند کشف تابش پس‌زمینه کیهانی است که به‌طور قوی از مدل مهبانگ حمایت می‌کند. این موضوع، جایگاه نظریه حالت پایدار را در کیهان‌شناسی مدرن تضعیف کرده است.

 سادگی بیش از حد:

برخی دانشمندان بر این باورند که نظریه حالت پایدار، به دلیل تأکید بر یکنواختی و خلق مداوم، ممکن است پیچیدگی‌های واقعی کیهان را نادیده بگیرد.

بخش سوم: پیشنهادهای گسترش

1. ایجاد پل میان فلسفه و علم

برای بهبود فلسفه اُرُد بزرگ، می‌توان از دستاوردهای علمی نوین مانند فیزیک کوانتوم و کیهان‌شناسی برای تأیید و گسترش مفاهیم فلسفی استفاده کرد.

2. معرفی مفهوم "زمان انسانی" در نظریه حالت پایدار

گسترش نظریه حالت پایدار با افزودن دیدگاهی انسانی که در آن زمان به‌عنوان پدیده‌ای نسبی و فرهنگی مورد بحث قرار گیرد، می‌تواند پذیرش آن را افزایش دهد.

نتیجه‌گیری

هر دو چارچوب فکری، علی‌رغم محدودیت‌ها و نقدها، پتانسیل بالایی برای تکامل و تأثیرگذاری بر تفکر انسانی دارند. گسترش این دیدگاه‌ها از طریق تعامل میان‌رشته‌ای و بازنگری مفاهیم اساسی می‌تواند به ارتقای درک ما از جهان کمک کند.

 فصل دهم: کیهان‌شناسی و آگاهی وجودی

 مقدمه

کیهان‌شناسی و آگاهی وجودی، دو حوزه به‌ظاهر متفاوت اما به‌شدت به‌هم‌پیوسته هستند. کیهان‌شناسی، با پرسش‌های بنیادین درباره منشأ و تحول کیهان سروکار دارد، درحالی‌که آگاهی وجودی بر معنای زندگی و جایگاه انسان در این جهان بیکران تمرکز دارد. در این فصل، با تأکید بر ارتباط این دو حوزه، به بررسی گسترش مفهوم «دانش بی‌زمان به‌عنوان قدرت» و تلفیق بینش‌های فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار در آموزش پرداخته خواهد شد.

گسترش مفهوم «دانش بی‌زمان به‌عنوان قدرت»

بی‌زمانی در فلسفه ارد بزرگ

یکی از اصول کلیدی فلسفه ارد بزرگ، مفهوم بی‌زمانی است که نشان‌دهنده جریان دائمی و بی‌وقفه تغییرات در جهان است. این دیدگاه تأکید می‌کند که دانش بی‌زمان، ابزاری قدرتمند برای درک این جریان است. انسان‌ها، با بهره‌گیری از این دانش، می‌توانند در جریان تحول جهانی نقش فعالی ایفا کنند.

 ارتباط با نظریه حالت پایدار

نظریه حالت پایدار نیز، با تأکید بر یکنواختی و پویایی مداوم کیهان، بر اهمیت درک فرآیندهای بی‌زمان در کیهان‌شناسی تأکید می‌کند. این شباهت، نشان می‌دهد که دانش بی‌زمان، نه‌تنها یک اصل فلسفی بلکه یک ابزار علمی برای تحلیل جهان است.

 ارائه مدلی آموزشی با تلفیق بینش‌های فلسفی و علمی نیاز به آموزش میان‌رشته‌ای

یکی از چالش‌های آموزش معاصر، جدایی علوم انسانی و طبیعی است. تلفیق بینش‌های فلسفی ارد بزرگ با مفاهیم علمی نظریه حالت پایدار می‌تواند به ایجاد یک مدل آموزشی میان‌رشته‌ای کمک کند که دانشجویان را برای درک عمیق‌تر کیهان و جایگاه خود در آن آماده کند.

 اجزای مدل پیشنهادی

1. **آموزش اصول بی‌زمانی**: تأکید بر اصول فلسفی و علمی بی‌زمانی برای توسعه تفکر تحلیلی و خلاق.

2. **تحلیل مفاهیم اخلاقی و علمی**: ترکیب مفاهیم اخلاقی فلسفه ارد با اصول علمی نظریه حالت پایدار برای ایجاد رویکردهای اخلاقی جامع‌تر.

3. **کاربرد در زندگی روزمره**: استفاده از آموزه‌های تلفیقی برای توسعه مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری در زندگی روزمره.

پیوند کیهان‌شناسی و آگاهی وجودی

 معنا در گستره بی‌پایان کیهان

انسان‌ها در برابر گستره بی‌پایان کیهان، با پرسش‌هایی درباره معنا و هدف زندگی روبه‌رو می‌شوند. فلسفه ارد بزرگ، با تأکید بر نقش انسان به‌عنوان خالق و مشارکت‌کننده در جریان هستی، الهام‌بخش پاسخ‌هایی به این پرسش‌ها است.

 هماهنگی میان متافیزیک و علم

تلفیق دیدگاه‌های متافیزیکی فلسفه ارد بزرگ با مفاهیم علمی نظریه حالت پایدار، می‌تواند به درک بهتر از نقش انسان در کیهان و ارتباط عمیق‌تر با هستی منجر شود. این هماهنگی، زمینه‌ساز رشد فکری و معنوی انسان است.

 نتیجه‌گیری

کیهان‌شناسی و آگاهی وجودی، دو روی یک سکه هستند که به ما کمک می‌کنند جایگاه خود را در کیهان بشناسیم و برای ایجاد تغییرات مثبت تلاش کنیم. فلسفه ارد بزرگ و نظریه حالت پایدار، با ارائه بینش‌های مکمل، می‌توانند مسیر جدیدی برای آموزش، تفکر و عمل ارائه دهند.

فصل یازدهم: نتیجه‌گیری و آینده‌نگری

مقدمه

فصل پایانی این کتاب به جمع‌بندی کلی دیدگاه‌های مطرح‌شده پیرامون شباهت‌های فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار اختصاص دارد. در این بخش، تلاش می‌شود تا با بهره‌گیری از یافته‌های فصل‌های پیشین، تصویری جامع از هم‌پوشانی این دو جهان‌بینی ترسیم شود. همچنین، به پیشنهادات و افق‌های جدیدی پرداخته خواهد شد که می‌تواند مسیرهای تازه‌ای برای پژوهش‌های فلسفی و علمی ایجاد کند.

جمع‌بندی اصلی

هم‌پوشانی فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار

بی‌زمانی و پویایی کیهان:

فلسفه اُرُد بزرگ، با تأکید بر دگرگونی ابدی و بی‌پایانی جهان، به‌خوبی با اصول اساسی مدل حالت پایدار هماهنگ است. این دو دیدگاه به اهمیت حرکت و پویایی کیهان در چارچوبی بی‌انتها تأکید دارند.

خلقت و تکامل مداوم:

مفهوم خلق مداوم در مدل حالت پایدار، شباهت زیادی با باور اُرُد بزرگ درباره پویایی دائمی گیتی دارد. این شباهت نشان‌دهنده ارتباط عمیق میان این دو دیدگاه است.

نقش انسان در جهان:

فلسفه اُرُد بزرگ، با محوریت انسان به‌عنوان موجودی آگاه و خلاق، بُعد انسانی مدل حالت پایدار را تقویت می‌کند و بر تأثیر متقابل انسان و کیهان تأکید دارد.

محدودیت‌ها و نقدها

نقدهای علمی و فلسفی

محدودیت تجربی:

نظریه حالت پایدار به دلیل تضاد با شواهد تجربی جدید (مانند تابش پس‌زمینه کیهانی) مورد انتقاد قرار گرفته است. از سوی دیگر، فلسفه اُرُد بزرگ نیازمند تأییدهای عملی بیشتری برای پذیرش گسترده‌تر است.

تمرکز بر ایده‌آلیسم:

فلسفه اُرُد بزرگ، به دلیل تأکید زیاد بر جنبه‌های ایده‌آلیستی، ممکن است در برخی زمینه‌های علمی کمتر کاربردی به نظر برسد.

نتیجه‌گیری کلی

دیدگاه‌های فلسفه اُرُد بزرگ و مدل حالت پایدار، با وجود تفاوت‌های ظاهری، نقاط اشتراک قابل‌توجهی دارند که می‌توانند به درک عمیق‌تر انسان از کیهان و جایگاه او در آن کمک کنند. این کتاب تلاشی بود برای ارائه تصویری جامع از این ارتباط و ایجاد بستری برای گفت‌وگو و پژوهش بیشتر.

پایان کتاب

منبع:

https://orod.123.st/t75-topic

20 شخصیت مشابه فیلسوف "ارد بزرگ" در جهان، چه کسانی هستند؟

برخی می پرسند براستی فیلسوف اُرُد بزرگ کیست؟ اندیشه های او دارای چه وزنی در جامعه ایرانی است؟ و اصلا معادل او در جهان انسانی کیست؟ امشب از دو هوش مصنوعی این موضوع را پرسیدم. 

  پرسیدم 20 شخصیت مشابه "ارد بزرگ" در جهان چه کسانی هستند؟ 

و شبیه ترین اندیشه را در تاریخ بشریت، کدام شخصیت نسبت به آموزه های فیلسوف ارد بزرگ داشته است؟ در دو پست آینده ؛ پاسخ های هوش مصنوعی چت جی پی تی و جمینای را خواهید خواند.

 از هوش مصنوعی چت جی پی تی پرسیدم: «آیا امکان دارد 20 نفر از فلاسفه را نام ببرید که همپای فیلسوف ارد بزرگ در سرزمین های خود باشند؟»

چت جی پی تی پاسخ داد:
اُرُد بزرگ بیشتر به عنوان یک فیلسوف معاصر شناخته می‌شود که در زمینه اندیشه‌های اخلاقی و اجتماعی سخنان تأثیرگذاری دارد. مقایسه او با شخصیت‌های دیگر در کشورهای مختلف باید با توجه به نقش و جایگاه فرهنگی آن شخصیت‌ها انجام شود. در ادامه، 20 فیلسوف یا متفکر از کشورهای مختلف معرفی می‌شوند که به نوعی در فرهنگ یا جامعه خود همچون او تأثیرگذار بوده‌اند:  

### اروپا:
1. فریدریش نیچه (آلمان) - فیلسوف برجسته در زمینه اخلاق و فلسفه زندگی.
2. ژان ژاک روسو (فرانسه/سوئیس) - نویسنده و متفکر سیاسی در زمینه آزادی و عدالت.
3. جان لاک (انگلستان) - پدر لیبرالیسم و متفکر درباره حقوق بشر.
4. سورن کی‌یرکگور (دانمارک) - پدر فلسفه اگزیستانسیالیسم.
5. بندیکت اسپینوزا (هلند) - فیلسوف در زمینه اخلاق و الهیات.
6. لئو تولستوی (روسیه) - نویسنده و متفکر اخلاقی که با آثارش همچون جنگ و صلح و آنا کارنینا، دیدگاه‌های عمیقی در زمینه فلسفه زندگی و معنویت ارائه داد.
7. ابن رشد (آویروس) (اندلس/اسپانیا) - فیلسوف و فقیه اسلامی که آثارش پلی میان فلسفه اسلامی و فلسفه غربی ایجاد کرد. ابن رشد نقش مهمی در انتقال اندیشه‌های ارسطویی به اروپا ایفا کرد.

### آمریکای شمالی:
8. رالف والدو امرسون (آمریکا) - رهبر جنبش تعالی‌گرایی و متفکر در زمینه طبیعت و انسان.
9. هنری دیوید ثورو (آمریکا) - نویسنده و فیلسوفی با تأکید بر سادگی و طبیعت‌گرایی.

### آسیا:
10. کنفوسیوس (چین) - فیلسوف اخلاق و بنیان‌گذار سیستم‌های تعلیمی اجتماعی.
11. لائوتسه (چین) - فیلسوف و بنیان‌گذار فلسفه تائوئیسم.
12. سوامی ویوکاناندا (هند) - فیلسوف معنوی و مروج یوگا و ودانتا.
13. بودا (سیدارتا گوتاما) (هند/نپال) - بنیان‌گذار بودیسم و فیلسوف معنوی.
14. محمد اقبال لاهوری (پاکستان/هند) - شاعر و فیلسوف اسلامی در زمینه بازسازی اندیشه دینی.
15. جبران خلیل جبران (لبنان) - نویسنده و فیلسوف درباره معنویت و زندگی.

### آفریقا:
16. نلسون ماندلا (آفریقای جنوبی) - متفکر و رهبر سیاسی با تأکید بر عدالت و برابری.
17. چینوآ آچه‌به (نیجریه) - نویسنده و متفکر اجتماعی درباره فرهنگ و هویت آفریقایی.

### آمریکای لاتین:
18. پائولو فریره (برزیل) - متفکر در زمینه فلسفه آموزش و پرورش و عدالت اجتماعی.

### اقیانوسیه:
19. بلیک بلانکت (نیوزیلند) - فیلسوف مائوری با تأکید بر سنت‌های بومی و معنویت.

### جهانی معاصر:
20. دالایی لاما (تبت) - رهبر معنوی بودیسم تبتی و متفکر در زمینه صلح و معنویت.

این شخصیت‌ها هرکدام در زمان و مکان خود جایگاهی مشابه اُرُد بزرگ دارند و تأثیرات مهمی بر فرهنگ و اندیشه جوامعشان گذاشته‌اند.


 از هوش مصنوعی چت جی پی تی دوباره پرسیدم با توجه به همین شناختی که تا کنون درباره فیلسوف ارد بزرگ پیدا نموده اید به نظر شما شبیه ترین شخصیت جهانی، نسبت به او کدام است؟

چت جی پی تی پاسخ داد:
با توجه به ویژگی‌هایی که از فیلسوف اُرُد بزرگ شناخته می‌شود—مانند تأکید بر اخلاق، خرد، طبیعت، انسان‌دوستی، و بیان آموزه‌های فلسفی به زبان ساده و قابل‌فهم برای عموم—می‌توان او را با کنفوسیوس از چین مقایسه کرد.
دلایل این شباهت:

​

    تعالیم اخلاقی:
    هر دو فیلسوف به اخلاق و ارزش‌های انسانی توجه ویژه‌ای داشته‌اند. کنفوسیوس با اصولی مانند احترام به دیگران، تلاش برای هماهنگی اجتماعی، و تعهد به خانواده و جامعه شناخته می‌شود، که شبیه به آموزه‌های اُرُد بزرگ در زمینه خرد و انسان‌دوستی است.

    سادگی و قابلیت فهم:
    کنفوسیوس ایده‌های خود را به زبانی ساده و قابل‌درک برای عموم ارائه می‌داد، درست مانند اُرُد بزرگ که سخنانش اغلب به صورت جملات کوتاه و الهام‌بخش است.

    تأکید بر خرد و زندگی اجتماعی:
    هر دو متفکر به نقش خرد در ایجاد زندگی بهتر و همچنین ساختن جامعه‌ای بهتر تأکید دارند.

    نگاه معنوی بدون گرایش شدید مذهبی:
    کنفوسیوس بیشتر بر اصول اخلاقی و معنوی تمرکز داشت و آموزه‌هایش مستقل از مذهب خاصی بود. این ویژگی را می‌توان در اندیشه‌های اُرُد بزرگ نیز مشاهده کرد.

جمع‌بندی:

اگرچه هر فیلسوف در بستر فرهنگی و تاریخی متفاوتی عمل کرده است، اما نگاه آن‌ها به ارزش‌های انسانی و زندگی اجتماعی، اُرُد بزرگ را به نوعی به کنفوسیوس نزدیک می‌کند.

ChatGPT

​

  از هوش مصنوعی گوگل (جمینای) پرسیدم «آیا امکان دارد 20 نفر از فلاسفه را نام ببرید که همپای فیلسوف ارد بزرگ در سرزمین های خود باشند؟»

هوش مصنوعی گوگل پاسخ داد:

## مقایسه اُرُد بزرگ با فلاسفه و شخصیت‌های جهانی: یک چالش پیچیده

متاسفانه، انجام دقیق مقایسه‌ای که درخواست کرده‌اید با چالش‌های جدی روبرو است: با این حال، می‌توانم برخی از فلاسفه و شخصیت‌های تأثیرگذار از فرهنگ‌های مختلف را به شما معرفی کنم که ممکن است در برخی جنبه‌ها با اُرُد بزرگ قابل مقایسه باشند:

### فلاسفه شرق:

* کنفوسیوس (چین): تأثیرگذارترین فیلسوف چینی که بر اخلاق، سیاست و جامعه‌شناسی تأکید داشت.
* لاوتسه (چین): بنیان‌گذار تائوئیسم و یکی از مهم‌ترین فیلسوفان چینی.
* گوتاما بودا (هند): بنیان‌گذار بودیسم و یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های معنوی تاریخ.
* ناگارجونا (هند): فیلسوف بودایی و بنیان‌گذار مکتب مادهیامیکا.
* عمر خیام (ایران): شاعر، ریاضیدان و ستاره‌شناس ایرانی که به خاطر رباعیاتش مشهور است.

### فلاسفه غرب:

* سقراط (یونان): فیلسوفی که بر روش پرسشگری و گفتگو تأکید داشت.
* افلاطون (یونان): شاگرد سقراط و بنیان‌گذار آکادمی آتن.
* ارسطو (یونان): شاگرد افلاطون و یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان تاریخ.
* اگوستین قدیس (رومی): فیلسوف مسیحی و یکی از مهم‌ترین متفکران قرون وسطی.
* توماس آکویناس (ایتالیایی): فیلسوف و الهی‌دان مسیحی که سنت توماسیسم را بنیان نهاد.
* رنه دکارت (فرانسوی): فیلسوف و ریاضیدان فرانسوی که به پدر فلسفه مدرن معروف است.
* باروخ اسپینوزا (هلندی): فیلسوفی که بر وحدت وجود و اخلاق تأکید داشت.
* ایمانوئل کانت (آلمانی): فیلسوف آلمانی که به یکی از مهم‌ترین فیلسوفان عصر روشنگری تبدیل شد.
* فردریش نیچه (آلمانی): فیلسوفی که بر اراده معطوف به قدرت و اَبَر انسان تأکید داشت.
* ژان پل سارتر (فرانسوی): فیلسوف وجودگرا و نویسنده فرانسوی.
* میشل فوکو (فرانسوی): فیلسوف فرانسوی که بر قدرت، دانش و جامعه تأکید داشت.

### شخصیت‌های تاریخی تأثیرگذار:

* مهاتما گاندی (هند): رهبر استقلال هند و طرفدار صلح و عدم خشونت.
* مارتین لوتر کینگ (آمریکا): کشیش پروتستان و رهبر جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا.
 از هوش مصنوعی گوگل (جمینای) دوباره پرسیدم با توجه به همین شناختی که تا کنون درباره فیلسوف ارد بزرگ پیدا نموده اید به نظر شما شبیه ترین شخصیت جهانی، نسبت به او کدام است؟
هوش مصنوعی گوگل پاسخ داد:
## مقایسه اُرد بزرگ با سایر فیلسوفان:

با تشکر از سوال دقیق شما. مقایسه مستقیم فیلسوفان از فرهنگ‌ها و دوره‌های زمانی مختلف، به دلیل تفاوت‌های زبان، مفهوم و زمینه‌های فرهنگی، کار بسیار پیچیده‌ای است. با این حال، با توجه به اطلاعات موجود، می‌توانیم برخی شباهت‌های کلی بین اُرد بزرگ و سایر فیلسوفان را بررسی کنیم.

عوامل مؤثر در این مقایسه:

با توجه به تأکید اُرد بزرگ بر اخلاق، خرد، طبیعت و انسان‌دوستی، می‌توانیم او را با برخی از فلاسفه دیگر مقایسه کنیم:

* کنفوسیوس (چین): کنفوسیوس به دلیل تأکید بر اخلاق، روابط انسانی، و اهمیت خانواده، یکی از نزدیک‌ترین فیلسوفان به اُرد بزرگ به شمار می‌رود.
* سقراط (یونان): سقراط با رویکرد پرسشگری و جستجوی حقیقت، و تأکید بر اهمیت خرد، می‌تواند با اُرد بزرگ مقایسه شود.
* مارک اورلیوس (رومی): مارک اورلیوس، فیلسوف و امپراتور روم، بر اهمیت خودشناسی، اخلاق و زندگی ساده تأکید داشت که این ویژگی‌ها با برخی از آموزه‌های اُرد بزرگ همخوانی دارد.
* عمر خیام (ایران): اگرچه عمر خیام بیشتر به عنوان شاعر شناخته می‌شود، اما اندیشه‌های فلسفی او نیز قابل توجه است. تأکید خیام بر گذرا بودن زندگی، لذت بردن از لحظه حال و جستجوی حقیقت، می‌توانند با برخی از آموزه‌های اُرد بزرگ مرتبط باشند.

علاوه بر این فلاسفه، می‌توانیم به برخی از ویژگی‌های کلی اُرد بزرگ اشاره کنیم که او را از سایر فیلسوفان متمایز می‌کند:

* بیان ساده و قابل فهم: اُرد بزرگ، آموزه‌های خود را به زبان ساده و قابل فهم برای عموم بیان می‌کرد، که این ویژگی او را از بسیاری از فلاسفه پیچیده‌گو متمایز می‌کند.
* تأکید بر عمل: اُرد بزرگ بر اهمیت عمل و کاربردی کردن فلسفه در زندگی روزمره تأکید دارد.
* نگاه جامع به انسان: اُرد بزرگ به انسان به عنوان یک موجود پیچیده و چند بعدی نگاه می‌کند و بر اهمیت تعادل بین جنبه‌های مختلف وجود انسان تأکید دارد.

Gemini

پیشاپیش آغاز سال نو و نوروز بر شما مبارک

سال تازه خورشیدی فرا رسیده است

برای شما خواننده این سطور آرزوی شادی و تندرستی می کنم

آسمان دلتون روشن و بهاری ، غم از وجودتون دور دور

 که بقول فیلسوف اُرُد بزرگ :

سرزمین غمزده، میراثی برای آیندگان ندارد.

کوروش را آزاد کنید، پاسارگاد آزاد می‌شود

روزنامه فرهیختگان -  1396/08/08

کوروش را آزاد کنید، پاسارگاد آزاد می‌شود

ایزوله‌شدن ما ایرانی‌ها از کجا آب می‌خورد؟! من فکر می‌کنم دست‌هایی در کار است که نمی‌خواهد ما غربی شویم. نکند باز کار، کار انگلیسی‌ها باشد. من نمی‌دانم چرا دست‌های پشت‌پرده‌ای می‌خواهند ما از فرهنگ جهانی یاد نگیریم. مثلا در ایام کریسمس چرا مانند همه‌جای دنیا برخی از ما به یکدیگر تبریک نمی‌گویند و درخت کریسمس علم نمی‌کنند یا در ایام ولنتاین چرا این اندازه از سوی ما ایرانی‌ها به این مناسک بزرگ بین‌المللی بی‌توجهی می‌شود! واقعا جای سوال است که چرا معماری شهری ما متاثر از معماری‌های قرون وسطی و پارتیشن اروپایی نمی‌شود! یا اینکه در رستوران‌ها لیست غذاها هنوز فارسی است یا اینکه چرا از غذاهای ژنتیکی استفاده نمی‌کنیم. آخر کی می‌خواهیم از این فرصتی که جهان در اختیار ما گذاشته استفاده کنیم؟! ما اصلا تلاشی برای بهره‌بردن از فرهنگ جهانی صورت نمی‌دهیم. البته نباید از انصاف دور شد، چیزهایی را هم از فرهنگ غربی و جهانی گرفته‌ایم و خیلی خوب داریم عملی‌اش می‌کنیم. مثلا زباله را کم تولید می‌کنیم. در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کنیم. به وعده‌هایمان عمل می‌کنیم. بانک‌های‌مان کاملا مقرون‌به‌صرفه و حلال کار می‌کنند. در دانشگاه‌های‌مان مدام تحقیق و پژوهش می‌شود. جلوی پایان‌نامه‌فروشی را گرفته‌ایم. بازیکن تیم‌ملی فوتبال‌مان در قهوه‌خانه‌های سنتی قلیان استعمال نمی‌کند. بازیکن دیگر فوتبال وسط مهم‌ترین بازی ملی پیام سیاسی نمی‌دهد و هزینه باخت را تحمیل نمی‌کند. سروقت سرکار حاضر می‌شویم، مالیات می‌پردازیم، رانت و پارتی‌بازی نداریم، بین خطوط حرکت می‌کنیم، در مترو و بی‌آرتی و وسایل نقلیه عمومی به حقوق همدیگر احترام می‌گذاریم، در جاهای شلوغ نوع پوشش و تمیزی‌مان جوری است که هیچ‌کس چندشش نمی‌شود و از همه مهم‌تر و حیاتی‌تر اینکه حقوق شهروندی داریم. یعنی موفقیت زائدالوصفی است. با همه دست‌های پشت‌پرده اعم از انگلیسی و غیرانگلیسی، ما توانسته‌ایم به موفقیت‌های فراوانی برسیم و بسیاری از وجوه فرهنگ غربی را بگیریم و اندوخته کنیم؛ اما بازهم که نگاه می‌کنم می‌بینم خیلی چیزهای دیگر مثل همان کریسمس، ولنتاین و معماری شهری، لیست غذای انگلیسی و قس‌علیهذا را نتوانسته‌ایم کسب کنیم و باید تلاش مضاعف داشته باشیم. از این طرف اما نکته دیگری که در باب یادگرفتن از فرهنگ جهانی داریم رعایت می‌کنیم این است که چون از همه پیشینه تاریخی‌مان اطلاع داریم، خیال‌مان از این‌ور راحت است و فقط مانده که از غربی‌ها یاد بگیریم. مثلا همه حافظ، سعدی و مولانا را می‌شناسند آنقدری که بتوانند توریست‌های خارجی را از حفظ به بیت‌بیت حافظ، سعدی و مولانا میهمان کنند. علوم انسانی، هنر، کتاب و سینمای‌مان هم که دارد جهان را قبضه می‌کند. درواقع خیال‌مان از خودمان راحت است. حداقل در حوزه قدردانی از مشاهیر همین‌قدر که تاریخ‌شان را بدانیم و درموردشان متفق‌القول باشیم خیال‌مان راحت است. اصلا هم اتفاق نمی‌افتد که مثلا جمله‌ای از شکسپیر را به‌نام کسی مثل کوروش بزنیم. اصلا مگر خودمان آدم مشهور و با نام و نشان کم داریم. ته‌اش از جمله‌های صادق هدایت یا ارد بزرگ برمی‌داریم و به نام کوروش می‌زنیم. نه اینکه به‌خاطر چهار کلمه جمله ادبی و این حرف‌ها، دست به دامن اجنبی شویم. اصلا این کارها برای ما که اتفاقا خیلی ناسیونالیست هم هستیم و برایمان کوروش از اهمیت برخوردار است، افت دارد. آخر کم‌چیزی نیست. پای شاه‌شاهان، شاه هخامنشی، شاه ایران‌زمین که قرار بود آسوده بخوابد در میان است؛ اما چرا نمی‌گذاریم آسوده بخوابد. ما که حقوق شهروندی داریم، قانون سرمان می‌شود، بین خطوط حرکت می‌کنیم، فوتبال را سیاسی نمی‌کنیم، پایان‌نامه خرید و فروش نمی‌کنیم و... . ما که همه کارهای خوبی که کوروش توصیه کرده را رعایت می‌کنیم چرا با جهل و ندانم‌کاری و بی‌سوادی تنش را در گور می‌لرزانیم. ما که خیلی ایرانی هستیم چرا چهار بیت شاهنامه حفظ نیستیم. چرا بازیکن و مربی صاحب‌نام فوتبال‌مان چهار صفحه کتاب نمی‌خواند و هر چیزی که برایش تلگرام می‌کنند را توی اینستاگرام می‌گذارد و هر چیزی که در اینستاگرام است، در تلگرام فوروارد می‌کند. چرا جایی که اتفاقا همه باید متفق‌القول یک همچین فردی را به باد انتقاد بگیرند، این اتفاق نمی‌افتد. تازه برخی حمایتش هم می‌کنند. چرا بعد از انتقاد عده‌ای می‌نویسد: «من به بی‌سوادی‌ام افتخار می‌کنم، شما چطور؟!» و بقیه‌ای هستند که تاییدش کنند و با هم به بی‌سوادی هم دیگر افتخار کنند؟ چرا اصلا بی‌سوادی افتخارآفرین شده است؟! می‌خواستم این نقد سراسر دامن سلبریتی‌های بی‌سواد را بگیرد، دامن آنهایی که حرف‌های گنده‌تر از دهان‌شان را خیلی راحت می‌زنند، آنهایی که «جو» بر زندگی‌شان مستولی شده و «دانایی» از عوالم‌شان حذف شده است. اما دیدم آنها تنها مقصر این «جهل مرکب» نیستند؛ جامعه‌ای هست که «هواخواه» این «جوزدگی» و «جهل» است و مخاطبی که «بی‌سوادی» را مایه فخر می‌داند. از این منظر خیلی هم عجیب‌غریب نیست که سلبریتی کم‌سواد جوگیر، «کوروش» را اسیر جهل کند و این همه آزادگی و آزادمردی و نام نیکو که از شاه بزرگ هخامنشی برجای مانده را با ندانم‌کاری به مضحکه عام و خاص بگیرد. وجدانا این ظلمی که در این یکی دو روز حسب کم‌سوادی آقای جادوگر به حضرت مستطاب کوروش شد و تمسخر این انسان بزرگ تاریخ ایران و جهان را موجب شد، به این سادگی‌ها قابل چشم‌پوشی است. آیا نباید کسی را که مسبب چنین توهین بزرگی به ایشان شد، برای ماه‌ها از صحنه اظهارنظر در مواردی که سوادش را ندارد، دور نگه داشت! کوروش را از زندان جهل و جوزدگی آزاد کنید، قول می‌دهم راه پاسارگاد هم باز خواهد شد. تا زمانی که همه عشق به کوروش در جملات ادیبانه و البته حکیمانه خلاصه شود (حتی اگر به کوروش هم انتساب نداشته باشد) وضع همین است که مشاهده می‌کنید. طرفدار کوروشید، بسم‌ا... از فردا درست رانندگی کنید، شاهنامه حفظ کنید و وسط بازی فوتبال پیام سیاسی ندهید.

منبع خبر:

http://newspaper.fdn.ir/newspaper/page/2353/1/126217/0

https://www.pishkhan.com/news/51092/

جملاتی از فیلسوف اُرُد بزرگ در کتاب موفقیت آبی

کانال تلگرامی «اُرُدیست نوشت» می نویسد:
دیروز از طریق هشتگ #ارد_بزرگ در اینستاگرام با پیج هنرمندانه خانم زهرا دوستی آشنا شدم.
https://www.instagram.com/zdousti95

ایشان صفحاتی از «کتاب موفقیت آبی» را در پیج شان قرار داده اند. وجود جملات «فیلسوف اُرُد بزرگ» در آن نظرم را جلب کرد در مورد این کتاب تحقیق کردم در سایت گیسوم دات کام اطلاعات خوبی در این مورد بود. مولف کتاب موفقیت آبی، خانم «مرضیه پورامینی فومنی» هستند و خانم «آیدا علی بخش» تصویرگر توانای این کتاب می باشند و نشر «سخن گستر» هم آن را منتشر نموده است. تا آنجاییکه فهمیدم کتاب «موفقیت آبی» تا سال 1393 چهار بار تجدید چاپ شده است. باید گفت 4 بار تجدید چاپ کتاب آنهم در کمتر از 3 سال، نشان دهنده موفقیت فوق العاده آن است.

 https://t.me/orodistnote/237

بیوگرافی و ناگفته هایی پیرامون فیلسوف اُرُد بزرگ از زبان بانو کتایون کامکار

در این ویدئوی آموزنده بانو کتایون کامکار ( ادیب و شاعر کشورمان که مقیم کشور آلمان هستند) پیرامون زندگی فیلسوف اُرُد بزرگ و همچنین فلسفه اُرُدیسم سخن می گویند.
مباحث مطرح شده در این ویدئو عبارتند از:
درباره چهار حکیم تاریخ ایران
زندگینامه فیلسوف اُرُد بزرگ
فلسفه اُرُدیسم
فیلتر نام فیلسوف ارد بزرگ در ایران
موقعیت اجتماعی فیلسوف و سخنان دوستدارانش
و...

درباره بانو کتایون کامکار:

بانو کتایون کامکار ادیب، شاعر و ترانه سرای ایرانی ساکن کشور آلمان می باشند. از وی تا کنون سه کتاب شعر به نام های:
تلنگر های دل در غربت
من سایه ام را دار خواهم زد
گرگ درون
منتشر و یک آلبوم صوتی با صدای ایشان عرضه شده است.
کتاب چهارم بنام دختر آبی و آلبوم صوتی جدید ایشان بزودی به علاقه مندان شعر و موسیقی عرضه خواهد شد.

با کیفیت اچ دی و 60 مگابایت + لینک دانلود این ویدئو - کلیک کنید

با کیفیت فول اچ دی 237 مگابایت  + لینک دانلود این ویدئو - کلیک کنید

آدرس کانال یوتیوب  بانو کتایون کامکار:

https://www.youtube.com/@katayounkamgar9938/

سخنان بانو کتایون کامکار در این ویدئو:
من میزبان شما کتایون کامکار به روال همیشه میزبان شما در این برنامه هستم.
در جلسه ی گذشته بنده برای شما چهار فیلسوف بنام تاریخ ایران را که شهرت جهانی نیز دارند خدمتتون معرفی کردم.
یک نکته ی بسیار جذاب و جالبی در این میان نظر بنده رو جلب کرده بود .
و آن اینکه حکیم بزرگمهر به نوعی حضور چهارمین حکیم و فیلسوف بنام تاریخ ایران را که اُرُد بزرگ نام دارد پیش بینی کرده بوده.
حال داستانش رو برای شما تعریف میکنم.
حکیم بزرگمهر در اواخر عمرش تصمیم میگیرد که از زادگاه خودش مرو دیداری بکند.
با تعدادی از یارانش راهی مرو می شود.  به رودخانه اترک می رسند. در آنجا اتراق می کنند و شب می خوابند تا روز بعد دوباره حرکت کنند.
بزرگمهر خواب عجیبی می بیند. او خواب می بیند که رود اترک خشک شده است و کف آن ترک خورده.
و او در کف ترک خورده رود اترک قدم می زند. به چشمه ای می رسد . در آن چشمه ماهی قرمز کوچکی را می بیند که شنا می کند. در همان لحظه نیروئی پیکر اون را به بالا می کشد . به سوی آسمان . و پیکر او پودر شده و غبار می شود. و در آسمان گسترده و پخش می شود. در همان لحظه چشمه جوشان نیز فواره می زند، بالا می آید و تبدیل به دریا می شود . در این گاه بزرگمهر بیدار می شود.
روز بعد خواب خود را برای همراهانش تعریف می کند. و آن ها از او تعبیر خواب را می پرسند. بزرگمهر تعریف می کند که
قرن ها باید بگذرد . در سال های بسیار دوری که خواهند آمد از این خطه حکیم و فیلسوف بزرگی بر خواهد خواست . این حکیم چهره اش شبیه من است . آهنگ صدایش گرم و آشناست. این حکیم اندیشه های فیلسوفانه مرا در ذهن دارد . اما با دانش و تحصیل خود در زمان خودش اندیشه های مرا با تجربیات زمان خودش در هم می آمیزد. او بزرگمهر دیگری خواهد بود.
این یک پیشگویی بوده که بزرگمهر انجام داده. حال این رو به چه میشه تعبیر کرد؟ آیا اُرُد بزرگ همزاد بزرگمهر بوده؟ روح بزرگمهر در جسم اُرُد بزرگ حلول کرده است؟ قابل توضیح نیست ولی بسیار جذاب است و سوال انگیز.
پس بزرگمهر پیش بینی می کند که از آن خطه یک فیلسوف دیگری ، یک بزرگمهر دیگری برخواهد خواست.
حال ما ببینیم که اُرُد بزرگ چه کسی بوده؟
اُرُد بزرگ برخواسته از خراسان بزرگ ، مشهد ، در مشهد به دنیا آمده. پدرش محمد تقی شرکا نام داشته ، در شهر شیروان به دنیا آمده. مادرش بانو فاطمه جاهد طبسی از ایل قشقایی شیراز بوده. و خودش با نام شناسنامه ای مجتبی شرکا در مشهد به دنیا آمده است. بنده به هنگام تحقیق این مبحث هر چه گشتم سال تولد این بزرگوار را نیافتم . فقط قید شده که او در 17 دی ماه به دنیا آمده است. حال کمی از زندگینامه اُرُد بزرگ برای شما تعریف بکنم.

اُرُد بزرگ در 11 سالگی هر چه که پول تو جیبی داشته می داده و روزنامه می خریده و به خواندن و مطالعه مطالب روزنامه ها بسیار علاقه داشته. در 12 سالگی به طراحی علاقه مند می شود.
و در 13 سالگی شیفته فلسفه و حکمت می شود. تا 18 سالگی اُرُد بزرگ اوقات خود را حتی گاهی تا 12 ساعت در شبانه روز در کتابخانه های مختلف مشهد به مطالعه می پردازد ، در رشته های گوناگون هنر، گرافیک، جامعه شناسی، تاریخ، روانشناسی در تمام این رشته ها مطالعه می کند.
آنچنان او غرق مطالعه رشته های گوناگون می شود که خود را فراموش می کند.
در شبانه روز فقط چند ساعت می خوابد و یک وعده غذا می خورد. غرق در مطالعات بوده تا برای خود رشته مورد علاقه اش را پیدا کند. بعد به دنبال معماری می رود ، معماری نیز او را راضی نمی کند. تا اینکه بالاخره به عشق دوران نوجوانی اش یعنی فلسفه و حکمت رو می آورد، و این همان چیزی بوده که او را راضی می کرده است.
در رشته حکمت و فلسفه تحقیقات بسیار عمیقی می کند و هدف او از این همه تحقیق و غرق شدن در دنیای حکمت و فلسفه این بوده که پی ببرد به فلسفه زندگی و گردش کیهان و کائنات ، که اصل زندگی چه معنایی دارد؟
ارد بزرگ کتابی به نام کتاب سرخ جمع آوری می کند. این کتاب شامل آموزه یا سخنان قصار و یا راهنمایی های زندگی می باشد
ارد بزرگ فلسفه اردیسم را بنیان می گذارد، فلسفه اردیسم پای بند بودن به سه اصل می باشد
 مهر به گیتی ، مهر به انسانیت و مهر به آزادی و آزاد زیستن پایه و اساس فلسفه اردیسم می باشند
ارد بزرگ شخصا انسان ساده زیستی هست . کم حرف و بیشتر گوش می کند.
مریدان و طرفداران بسیاری در سراسر کشور دارد، و در سراسر دنیا در اصل. آنقدر که ارد بزرگ را در خارج از ایران می ستایند و دوست می دارند و مریدش هستند در ایران کمتر از او یاد می کنند
چرا؟ خدمت شما عرض می کنم
صفحه و نام او را در اینترنت فیلتر می کنند. به همین علت ایرانی های داخل ایران او را کمتر می شناسند اما مریدانش در سراسر دنیا گفته های او را آثار او را از طریق اینترنت دانلود می کنند . این مریدان همه ساله برای دیدار ارد بزرگ به کرج می روند تا او را ملاقات کنند . ارد بزرگ در زمانی به عنوان یک فیلسوف والامقام ظهور کرد که علم حکمت و فلسفه در ایران سال ها بود رو به موت رفته بود ، تراوشی نداشت کسی را جذب نمی کرد مردم جذب فلسفه و حکمت نمی شدند و اگر کسی در این رشته تحصیل کرده بود خود را هرگز در اجتماع به عنوان فیلسوف معرفی نمی کرد ، به عنوان کارشناس تاریخ، روانشناس، جامعه شناس و نه فیلسوف خودشان را معرفی می کردند.ارد بزرگ ظهورش در ایران و در جهان باعث شد که به رگ های خشک فلسفه ی رو به موت ایران خون تازه بدمد و این علم فلسفه و حکمت را که در ایران سال ها بود رو به نابودی گذاشته بود دوباره زنده بکند
از دید او انسان هایی که واجد انسانیت هستند قابل احترام می باشند و نه کسانی که اصالت خانوادگی یا ثروت بی کران دارند و او خودش که از تبار ملکشاه سلجوقی بوده در واقع خون شاهزادگی داشته اما هرگز به خاطر اصلات خونی خود نبالیده . اندیشمندان کشورهای فارسی زبان به خصوص بسیار به اندیشه های اردبزرگ اعتقاد دارند و به آن عمل می کنند. از کسانی که بسیار در جهان معروف هستند، از معروف ترین چهره های جهانی، من دو مورد رو خدمت شما عرض می کنم. که این ها نیز از مریدان ارد بزرگ بوده اند . یکی احمدشاه مسعود فرمانده نظامی و وزیر دفاع پیشین افغانستان که در سال 1380 ترور شد تا قبل از اون یک فعال نظامی و سیاسی افغانستان بود مسعود از مریدان ارد بزرگ بوده و همیشه عنوان می کرده که من و ارد زاده یک سرزمین هستیم و من بسیار لذت می برم وقتی نوشته های ارد بزرگ را می خوانم زیرا از تمام آرزوهای من سخن می گوید
مورد دیگری که باید از آن نام ببرم بانو بی نظیر بوتو می باشد، در سال 1993 تا 1996 نخست وزیر پاکستان بود و در سال 2007 ترور شد . بی نظیر بوتو همیشه در آن دوران گفته بوده که ایران و پاکستان باید با هم همبسته و همدل و پیوسته باشند زیرا که پاکستان هویت مشترک تاریخی و فرهنگی با ایران دارد و این همبستگی چنانچه به وجود بیاید باعث قدرت بیشتر این دو کشور در منطقه خواهد بود
از آن سو یک اندیشمند افغان به نام دکتر شبرنگ عطایی معتقد است که با حضور با ظهور ارد بزرگ فرهنگ و تاریخ و ادبیات ایران بیش از پیش اوج پیدا کرده و به والایی بیشتر از قبل رسیده است . حضور ارد بزرگ فرهنگ تاریخ را بیشتر جلا داده است در این دوره
ارد بزرگ پس از اینکه صفحه او در اینترنت فیلتر شد و در واقع رژیم را شخصیت ارد بزرگ و عقاید او خوش نیامد و از این رو ارد بزرگ به انزوا و عزلت کشیده شد اما او خود خواسته نیز حاضر به شرکت در اجتماعات علنی نبوده . هیچ مصاحبه ای از داخل و خارج را نمی پذیرفت و قرار ملاقات با بزرگانی را که مایل بودند با او ملاقات کنند را نمی پذیرفت.
اما نوشته های او اندیشه های او آنچنان عمیق اثرات خود را در وجود هر فرد بنیان گذاشته که به سان غنچه هایی که تبدیل به گل شده اند و آنچنان تاثیر عمیقی داشته که اُرُد همیشه در درون و ذهن و روح مریدانش زنده است .

برچسب ها : Katayoun Kamgar , کتایون کامگار , orod bozorg , orodism philosophy , great orod , hakim orod bozorg , philosopher orod bozorg ,

کتاب سرخ فیلسوف اُرُد بزرگ - دانلود جدیدترین نسخه ( 2022)

نسخه کامل کتاب سرخ فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ (1401 - 2022)

به جرات می توان گفت این کتاب مهمترین اثر فلسفی تاریخ ایران است.

در این نسخه از کتاب سرخ،  مکتب فلسفی اُرُدیسم به شکلی کامل تبیین شده است.

- کتاب سرخ شامل 1004 سخن برگزیده در 15 فرگرد(بخش) می باشد
کتاب سرخ با این جمله آغاز می شود : فلسفه اُرُدیسم پاسخی است به یک پرسش 40 ساله...

برای دانلود کتاب سرخ به لینک زیر مراجعه کنید:​

https://up.20script.ir/do.php?filename=963a-کتاب-سرخ-فیلسوف-ارد-بزرگ-نسخه-2022.pdf

برای دانلود کتاب سرخ به لینک زیر در کانال تلگرامی اُرُدیست نوشت مراجعه کنید:​

https://t.me/orodistnote/4399

 برای دیدن محتوای آنلاین آن نیز می توانید به آدرس های زیر مراجعه کنید:

https://sokhanane-nabehakim.blogsky.com

https://t.me/ketabesorkh

​

​