بخشی از سخنان فیلسوف ایرانی حکیم ارد بزرگ از کتاب سرخ ، تقدیم به عاشقان فلسفه و حکمت ایرانی می گردد :
آنگاه که دریا شدی ، با چنگ کشیدن دیگران ، رُخ و گونه ات ، زخمی نخواهد شد . حکیم ارد بزرگ
جزیره مهربانی ، جایی است برای گریختن از بندها و بردگی . حکیم ارد بزرگ
هنر زیباست ، اما نابود شدن برای آن، از خامی است، ارزش زندگی فراتر است . حکیم ارد بزرگ
بازی و شادی کودکان، برای رشد است و پویش، بازی تنها برای کودکان نیست، شادی و بازی های گروهی را ادامه دهیم حتی با دندان های ریخته و موی سپید هم می توان بازی کرد و شاد بود و با آوای گیتی همراه شد. حکیم ارد بزرگ
بدترین گونه خنده، لبخند به جوک های زهرآگین قومی و زبانی است همه مردم یک سرزمین باید به هم ببالند و دستان هم را برای رشد و بالندگی بگیرند، پیش از آنکه جوی خون از پس این خنده های نفرین شده جاری شود. حکیم ارد بزرگ
برآیند ساختن و پرداختن به جوک های قومی و زبانی ، می شود بیگانه پرستی مردمی که، آنها را به ریشخند گرفته اند. حکیم ارد بزرگ
برخی از آدم های ناراست می گویند: ما تنها به سخن، دیگران را مسخره می کنیم! حال آنکه در دل دوستشان داریم ، "اُرُد" به آن ها می گوید: واژه ها دارای توان بسیار هستند و رستاخیزها برپا نموده اند، واژگان خویش را به ادب بیاراییم و با بزرگداشت یکدیگر شاد شویم و به آینده امیدوار. حکیم ارد بزرگ
بزم ها گوارا، که گیتی بزمی بزرگ برای آراستن خویش و آیندگان است. حکیم ارد بزرگ
به اُرُد می گویند بخشنده ترین آدمها چه کسانی هستند ؟ می گویم : مهربانان بخشنده اند کسانی که لبخندشان را ، نگاه پر امید و واژگان پر مهرشان را، به ما می بخشند و به زندگی، دلگرممان می سازند. حکیم ارد بزرگ
پدر و مادر با بردباری همواره پیگیر آموزش درست به فرزند باشند و در این راه به او انساندوستی و مهر به گیتی را آموزش دهند و پیش از آنکه آسیب ببیند، آگاهش سازند. حکیم ارد بزرگ
پدر و مادر دانا، پیش از آنکه فرزندشان در گردآب تباهی گرفتار شود او را از چیستی کارهای اشتباه آگاه می سازند، چون آنگاه که فرزندشان در پیچ و تاب هولناک نابکاری گرفتار شد، سخن دلسوزانه هزار "اُرد" هم به کار نمی آید. حکیم ارد بزرگ
تنها نادان ، از مسخره نمودن دیگران ، شاد می شود. حکیم ارد بزرگ
جوک های زهرآگین قومی و زبانی، به پیدایش پدیده اسطوره شکنی قهرمانان ملی می انجامد. حکیم ارد بزرگ
جوک هایی که بر علیه زبان ها و تبارهای گوناگون ساخته و پرآکنده می شود، به از هم گسیختگی اجتماعی منتهی می گردد. حکیم ارد بزرگ
جشن های بزرگ ، انگیزه افزایش باروری و پویایی می شوند. حکیم ارد بزرگ
جشن و بزم، دوستی و مهر را در بین مردم زیاد می کند. حکیم ارد بزرگ
چراغ جشن و بزم را ، همواره فروزان نگاه داریم. حکیم ارد بزرگ
چه بسیار اشک هایی ، که نوید شادی اند و چه فراوان خنده هایی ، که لبالب از غم و اندوه. حکیم ارد بزرگ
چه زیبایند ، آنانی که همیشه لبخندی بر لب دارند. حکیم ارد بزرگ
خراب کاشانه ای که با نابودی شادی دیگران ، بنا شده باشد. حکیم ارد بزرگ
خنده در پس خود ، هزار راز و زر در سینه دارد. حکیم ارد بزرگ
خنده راستین زیباست و نوای زندگیست. حکیم ارد بزرگ
خوشبخت آدمیست ، که پیمانه زندگی اش ، همواره لبریز از شادیست. حکیم ارد بزرگ
دلم را از شادی ها پر کن، تا غرق مهر تو شوم. حکیم ارد بزرگ
زندگی پیشکشی است ، برای شاد زیستن. حکیم ارد بزرگ
همه مردم یک سرزمین، باید پیشوای آزادی و آزادیخواهی باشند. حکیم ارد بزرگ
آزادی در همه سرزمین ها ، کبوتر سفید و زیبایی است که بر فراز جامعه خود می پرد .
همواره از خود می پرسیدم این کبوتر سپید کجاست ؟
آیا اصلا هست؟ و اگر هست ؟ چرا ما آن کبوتر را نمی بینیم ! آیا اسیر است ؟ یا توهمی عمومی و جهانی است !؟
چند روز است به رفتار برخی از هموطنان در فضاهای اجتماعی و مجازی نگاه می کنم به انتخابات ریاست جمهوری که گذشت خیره می شوم . عجیب است به نکاتی برخورد می کنم که شگفت زده می شوم . بر فرض سایتی را می بینم که پیراهن برای برنده انتخابات می دراند و دیگران را تحقیر می کند ! آخر چرا تحقیر ؟ چرا توهین ؟
چرا برخی مخالفین خود را آدمهایی کج فهم و لایق ناسزا می شمارند؟
چند روز پیش خانم "مریم معصومی" بازیگر تلویزیون و سینما مصاحبه ایی با آقای مهران مدیری نمود مصاحبه درباره علایق شخصی خانم معصومی بود و مسائل شخصی ایشان . خانم معصومی صادقانه از احساسات و اندیشه های خویش سخن گفتند ... اما به ناگاه همان شب هزاران هزار نفر به پیج اینستاگرام ایشان حمله نمودند و هر آنچه توهین و ناسزا در سر داشتند به خانم مریم معصومی دادند که چرا از خودت تعریف کرده ایی ! چرا گفته ایی فلان غذا را دوست دارم !!! و چراهای دیگر...
آه ... دشنام های ناموسی و چندش آوری که حتی یادآوری آنها هم ذهن آدمی را دچار آشفتگی می کند. چرا ؟! چرا باید اینطور به یک هنرمند تاخت ؟ آیا صادق بودن پاسخش حمله و دشنام و ... است . با این رفتار کاکتوس گونه نباید هم کبوتر آزادی را ببینیم .
به یاد این سخن حکیم ارد بزرگ افتادم که : درخت آزادی، بدون باور و همراهی همگانی، ریشه نمی گیرد.
باز می پرسم آیا این برخورد با یک هموطن درست است ؟ بواقع مردم ما خود کسانی هستند که آزادی هموطن خودشان را محدود می کنند بعد چگونه می توان بدنبال کبوتر آزادی بود ؟ باید بپذیریم بسیاری از ما مردم ایران اصلا گنجایش پذیرفتن نظرات دیگران را نداریم و به محض آنکه نظری خلاف میلمان می شنویم می خواهیم صاحب آن نظر را نابود کنیم .
آخرین واژه های سرچ شده : بزرگ شیروان ، فلسفه ایرانی ، پدر فلسفه نوین ، درباره حکیم ارد بزرگ ، فیلسوف شرق ، بزرگترین فیلسوف جهان کیست ؟ ، حکیم و فیلسوف ارد بزرگ ، شهر شیروان ، عکس تپه نادری شیروان ، عکس شیرکوه شیروان ، عکس شهر شیروان ، عکس خراسان شمالی